نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorارجمند, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorذاکر, فرهادfa_IR
dc.contributor.authorعلی‌مقدم, کامرانfa_IR
dc.contributor.authorقوام‌زاده, اردشیرfa_IR
dc.contributor.authorمعزی, لیلیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:21:37Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:21:37Z
dc.date.available1399-08-23T09:21:37Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:21:37Z
dc.date.issued2004-12-01en_US
dc.date.issued1383-09-11fa_IR
dc.identifier.citationارجمند, علیرضا, ذاکر, فرهاد, علی‌مقدم, کامران, قوام‌زاده, اردشیر, معزی, لیلی. (1383). نقش ارسنیک در القای آپوپتوزیس از مسیر Fas در بیماران لوسمی حاد پرومیلوسیتی با جابه‌جایی کروموزومی. مجله علوم پزشکی رازی, 11(43), 687-695.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-61-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596263
dc.description.abstractلوسمی حاد پرومیلوسیتی یکی از زیر گروه‌های لوسمی حاد میلوییدی است که در 15-10% بیماران رخ می‌دهد. حدود 30-20% از این بیماران که تحت درمان استاندارد با آل‌ترانس رتینوییک اسید(ATRA) قرار می‌گیرند، در کم‌تر از 1 سال دچار عود می‌شوند. تری‌اکسید ارسنیک(ATO) به تنهایی می‌تواند سبب القای پس‌رفت کامل بیماری، حتی در بیماران مقاوم به درمان یا دچار عود شود. مطالعات محققان در جهت مشخص کردن مکانیسم‌های عمل‌کرد این پاسخ‌های بالینی نشان داد که ارسنیک به طور مشخص مسیرهای پیام‌رسانی داخل سلولی به خصوص القای تمایز با دوز پایین و القای آپوپتوزیس با دوز بالا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. تاکنون بررسی آپوپتوزیس به طور مستقیم در سلول‌های این بیماران صورت نگرفته است و برخلاف مطالعات انجام شده روی رده‌های سلولی لوسمیک که به طور عمده نشان دهنده عدم تغییر بیان Fas/Apo 1 به عنوان یکی از گیرنده‌های کلاسیک آپوپتوزیس در طول درمان با ATO هستند، تغییر در بروز این گیرنده آپوپتوزیس به طور مستقیم در بیماران بررسی نشده است. در تحقیق حاضر به منظور بررسی الگوی آپوپتوزیس در سلول‌های بدخیم این بیماران، از یک روش فلوسایتومتری 3 رنگ و تک لیزری جهت شناسایی سلول‌های لوسمیک آپوپتوتیک استفاده شد؛ به طوری که در جمعیت ناهمگن سلول‌های مغز استخوان بیماران، با استفاده از روش Annexin V و AAD-7 جمعیت‌های اولیه و انتهایی آپوپتوزیس شناسایی شد و در پانل دیگری نیز بیان Fas/Apo I در جمعیت لوسمیک مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده، بیش‌ترین میزان آپوپتوزیس در هفته‌های اول تا دوم درمان شناسایی می‌شود و بیان Fas در سلول‌های بدخیم این بیماران در زمانی که آپوپتوزیس القا می‌گردد، نشان دهنده شرکت این گیرنده در القای مرگ برنامه‌ریزی شده سلولی می‌باشدfa_IR
dc.format.extent375
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subject1 – لوسمی حاد پرومیلوسیتیfa_IR
dc.subject2 – تری‌اکسید ارسنیکfa_IR
dc.subject3 – آپوپتوزیسfa_IR
dc.subject4 – Fas/Apo 1fa_IR
dc.subject1 5 – فلوسایتومتریfa_IR
dc.subjectخون‌شناسیfa_IR
dc.titleنقش ارسنیک در القای آپوپتوزیس از مسیر Fas در بیماران لوسمی حاد پرومیلوسیتی با جابه‌جایی کروموزومیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue43
dc.citation.spage687
dc.citation.epage695


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد