اثربخشی درمان چهاردارویی مبتنی بر مترونیدازول و آموکسی‌سیلین در ریشه‌کنی عفونت هلیکوباکتر پیلوری در بیماران ایرانی

Abstract

زمینه و هدف: درمان چهاردارویی مبتنی بر مترونیدازول، در ایران توسط بسیاری از پزشکان به عنوان درمان خط اول در ریشه‌کنی هلیکوباکتر پیلوری(H pylori) مورد استفاده قرار می‌گیرد. اما میزان بالای مقاومت به مترونیدازول در ایران، اثربخشی این رژیم را در کشور ما با تردید مواجه ساخته است. این مطالعه بر آن است تا اثربخشی درمان چهاردارویی مبتنی بر مترونیدازول را به عنوان خط اول درمان H pylori مورد بررسی قرار دهد. روش بررسی: 258 بیمار مبتلا به اولسر پپتیک و عفونت اثبات شده H pylori وارد مطالعه شدند و به مدت 2 هفته تحت درمان با رژیم چهاردارویی مرکب از مترونیدازول، بیسموت ساب‌سیترات، آموکسی‌سیلین و امپرازول و متعاقباً به مدت 2 هفته تحت درمان با یک دوره امپرازول قرار گرفتند. ریشه‌کنی موفق به صورت تست تنفسی منفی اوره با کربن 13(13C-UBT= 13C-Urease breathing test) تعریف شد. یافته‌ها: میانگین سن بیماران، 45 سال بود و 1/64% بیماران، زن بودند. 7 بیمار به علت عوارض جانبی غیر قابل تحمل درمان، نتوانستند تا پایان در مطالعه باقی بمانند. میزان ریشه‌کنی در تحلیل بر مبنای قصد درمان(intention to treat)، 9/34% و در تحلیل بر مبنای پروتکل(en protocol)، 9/35% بود. نتیجه‌گیری: درمان چهاردارویی مبتنی بر مترونیدازول و آموکسی‌سیلین، در ایران اثربخشی محدودی دارد و نباید در ریشه‌کنی H pylori مورد استفاده قرار گیرد.