نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorموسوی, اشرف‌الساداتfa_IR
dc.contributor.authorمصطفایی, پریساfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:21:08Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:21:08Z
dc.date.available1399-08-23T09:21:08Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:21:08Z
dc.date.issued2007-04-01en_US
dc.date.issued1386-01-12fa_IR
dc.identifier.citationموسوی, اشرف‌السادات, مصطفایی, پریسا. (1386). بررسی فراوانی پرولاپس اعضای لگنی و ریسک فاکتورهای آن در زنان یائسه مراجعه کننده به بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال1383. مجله علوم پزشکی رازی, 14(54), 167-177.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-714-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596229
dc.description.abstract    زمینه و هدف: پرولاپــس اعضــای لگنــی که با جابجایی مثانه، رحم یا رکتوم از مکان طبیعی خود به سمت پایین تعریف می‌گردد، در زنان مسن شایع بــوده و باعث موربیدیتی چشمگیر می‌شود. برای بررسی دقیق این مشکل و نیز عوامل موثــر بر آن و تاثیر اقدامات درمانی مختلف در سیر آن، نیاز به یک سیستم درجه‌بندی استاندارد می‌باشــد. هــدف از ایــن مطالعه برآورد فراوانی پرولاپس اعضای لگنی در افــراد منوپــوز بــا استفــاده از معاینات POP-Q(Pelvic Organ Prolapse Quantification) و تعیین کردن فاکتورهای مرتبط با آن می‌باشد. روش بررسی: 240 نفر از زنان منوپوزی که دارای رحم بودند و به درمانگاه‌های زنان به هر دلیل مراجعه نموده بودند، وارد این مطالعه Cross sectional شدند و با سیستم POP-Q مورد معاینه قرار گرفتند و اطلاعات مربوط به ریسک فاکتورها برای هر فرد، در فرم مخصوص ثبت شد. یافته‌ها: در ایــن 240 بیمــار، میانگیــن سنــی، 6/58 سال(1/6=SD، 80=Max، 50=Min). میانگین سالهای عمر پـس از منوپوز، 6/8 سال(6/1=SD، 1=min، 35=Max)، میانگین BMI(Body mass Index)، 1/27(04/1=SD) و میانه vaginal Parity(range12-0) 3 بود. با استفاده از بکارگیری سیستـم POP-Q، 10 نفــر(2/4%) در Stage 0، 68 نفــر(3/28%) در Stage I، 148 نفر(7/61%) در Stage II، 10 نفر(2/4%) در Stage III و 4 نفر(7/1%) در Stage IV قــرار داشتنــد. در این مطالعــه بیــن Stage پرولاپــس با گروه‌های سنــی(001/0P<)، BMI(001/0P<)، میــزان تحصیــلات، تعــداد زایمان‌ها، سن هنگام اولیــن زایمان، ســن هنگــام آخریــن زایمــان، آســم و نسبــت دور کمــر بــه باســن(همگی با 001/0=P) رابطه معنی‌دار وجود داشت. نتیجه‌گیری: درجاتی از پرولاپس اعضای لگنی در میان زنان مسن کاملاً شایع است که باید در برخوردهای بالینی با این بیماران مدنظر قرار گیرد. براساس ماهیت نقص حمایتی که دیواره قدامی، خلفی یا آپیکال را در بر می‌گیرد، ریسک فاکتورهای موثر، متفاوتند.fa_IR
dc.format.extent251
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subject1 – پرولاپس اعضای لگنی 2 – یائسگی 3 – سیستم POP-Qfa_IR
dc.subjectزنان و زایمانfa_IR
dc.titleبررسی فراوانی پرولاپس اعضای لگنی و ریسک فاکتورهای آن در زنان یائسه مراجعه کننده به بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال1383fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue54
dc.citation.spage167
dc.citation.epage177


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد