بررسی سطح فریتین سرم در کودکان 12-6 ساله دبستانی شهر تهران

Abstract

زمینه و هدف: کمبود آهن و کم خونی فقر آهن، جزء مهم‌ترین مشکلات بهداشت عمومی در دنیا هستند که با عوارض متعددی همراه هستند. کمبود آهن، مهم‌ترین علت کم خونی‌های تغذیه‌ای در کشورهای در حال توسعه است. این مطالعه با هدف بررسی کمبود آهن در کودکان سنین مدرسه در مدارس شهر تهران صورت گرفت. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی، 1779 نفر از دانش‌آموزان دبستانی از 19 منطقه آموزش و پرورش استان تهران به طور تصادفی انتخاب شدند و یک نمونه خون جهت اندازه‌گیری فریتین، از آنها گرفته شد. پس از حذف 122 نفر، مقایسه سطوح فریتین در بین گروه‌های سنی و جنسی(1655 نفر) و در مناطق مختلف شهر، صورت گرفت. از تستهای آماری Chi-square و T Test برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. یافته‌ها: کمبود آهن(فریتین کمتر از 12 میکروگرم در لیتر)، در 6/4% دانش‌آموزان وجود داشت که 8/46% آن را، دختران و 2/53% آن را، پسران تشکیل می‌دادند. میانگین سن کودکان دارای فریتین پایین، 54/1±10/9 سال(12-6 سال) بود. شیوع کمبود آهن در پسران، بیش‌تر از دختران بود(7/5% در برابر8/3%) اما این تفاوت، معنی‌دار نبود(07/0 P=). در مناطق مختلف جغرافیایی به ترتیب در منطقه شمال، 2/6%، جنوب، 7/3%، شرق، 1/3% و غرب، 8/4% موارد، کمبود آهن داشتند؛ بیش‌ترین درصد کمبود سطح فریتین، در منطقه شمال و کمترین درصد کمبود سطح فریتین، در منطقه غرب بود که اختلاف معنی‌دار بین مناطق وجود نداشت(1/0 P=). نتیجه‌گیری: شیوع کمبود آهن در کشور در مقایسه با مطالعات قبلی، کاهش یافته است که می‌تواند به علت افزایش سطح اطلاعات و فرهنگ در جامعه و بهبود وضعیت تغذیه باشد.