نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمدنی, عباسfa_IR
dc.contributor.authorریحانی, محمدجوادfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:20:25Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:20:25Z
dc.date.available1399-08-23T09:20:25Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:20:25Z
dc.date.issued2007-11-01en_US
dc.date.issued1386-08-10fa_IR
dc.identifier.citationمدنی, عباس, ریحانی, محمدجواد. (1386). بررسی ارتباط بین درد و تغییرات پرتونگاری در بیماران مبتلا به درد مفصل کشککی ـ رانی در سنین 40-15 سال. مجله علوم پزشکی رازی, 14(56), 149-156.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-784-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596176
dc.description.abstract    زمینه و هدف: توجه روزافزونی به نقش حرکت غیرطبیعی کشکک در شیار فمورال، به عنوان علت درد قدام زانو، معطوف شده است. بیمارانی که در آنها علت مشخصی بدست نمی‌آید، در گروه سندرم درد پاتلوفمورال قرار می‌گیرند. این مطالعه ارتباط بین درد و تغییرات پرتونگاری در بیماران مبتلا به درد مفصل کشککی ـ رانی را مورد بررسی قرار داد. روش بررسی: در یک مطالعه همگروهی(Cohort study)، 64 زانو مشتمل بر 46 بیمار(18 مرد و 28 زن) با تشخیص درد پاتلوفمورال تحت یک دوره درمان فیزیوتراپی به مدت 6 هفته قرار گرفتند. مدت درد، شدت درد، کیفیت درد و رادیوگرافی‌های آگزیال در زوایای 20 و 45 درجه، قبل و بعد از درمان ثبت گردیدند. پس از خاتمه درمان، اطلاعات بدست آمده با استفاده از شاخص مرکزی MODE و تست آماری Chi-square تحت آنالیز قرار گرفتند. یافته‌ها: قبل از درمان، میانگین مدت درد، 5/6 ماه(8/4=SD)، میانگین شدت درد، 5/5(7/1=SD)، میانگین زاویه Sulcus، 129 درجه(8=SD) و میانگین زاویه Congruence، 8/14- درجه(11=SD) بود. در 6 مورد، اندکس پاتلوفمورال بزرگ‌تر از 6/1 بود. پس از درمان، میانگین شدت درد، 4/1(5/1=SD) بود، به عبارت دیگر 22 مورد پس از درمان، عاری از درد شدند و شدت درد در 28 مورد نیز پس از درمان در حد خفیف بود. فقط 4 مورد تقریباً پاسخی به درمان نداده بودند. هیچ ارتباطی بین جنس و سن با شدت درد قبل از درمان و میزان پاسخ به درمان مشاهده نشد. رابطه منفی معنی‌داری بین میزان پاسخ به درمان و مدت درد وجود نداشت(0005/0P<)، به این صورت که هر چه مدت درد کمتر بوده، میزان پاسخ به درمان بیش‌تر بوده است. میانگین زاویه Congruence از 8/14- درجه(11=SD) قبل از درمان، به 6/16- درجه(8=SD) بعد از درمان، کاهش پیدا کرد که نشان دهنده کاهش زاویه به میزان 8/1 درجه می‌باشد(041/0=P). فقط در 6 مورد اندکس پاتلوفمورال بزرگ‌تر از 6/1 بود که بعد از درمان، به 4 مورد تقلیل یافت. هیچ ارتباطی بین شدت درد و میزان پاسخ به درمان با تظاهرات پرتونگاری مشاهده نشد. ارتباط معنی‌داری بین میزان پاسخ به درمان و بروز تغییر در میانگین زاویه Congruence پس از درمان ملاحظه گردید. در زیر گروهی از بیماران که به درمان پاسخ داده بودند، میانگین زاویه Congruence به میزان 3/2 درجه کاهش نشان داد(028/0=P)، این میزان در زیر گروهی که به درمان پاسخ نداده بودند، 375/0 درجه بود که از نظر آماری قابل ملاحظه نیست(83/0=P). نتیجه‌گیری: هیچ ارتباطی بین شدت درد و میزان پاسخ به درمان با تغییرات پرتونگاری مشاهده نشد. رابطه معنی‌داری بین میزان پاسخ به درمان و بروز تغییر در میانگین زاویه Congruence پس از درمان مشاهده شد. پس از شروع علایم، هر چه درمان زودتر شروع گردد، میزان پاسخ به درمان بهتر خواهد بود.fa_IR
dc.format.extent260
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subject1 – راستای کشکک 2 – پرتونگاری زانو 3 – فیزیوتراپیfa_IR
dc.subjectفیزیوتراپیfa_IR
dc.titleبررسی ارتباط بین درد و تغییرات پرتونگاری در بیماران مبتلا به درد مفصل کشککی ـ رانی در سنین 40-15 سالfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue56
dc.citation.spage149
dc.citation.epage156


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد