اثر خستگی موضعی عضلات چهار‌سر‌رانی بر تغییرات مرکز فشار و توزیع فشار کف‌پایی در مرحله ایستایی راه‌رفتن

Abstract

زمینه و هدف: اثر خستگی عضلات اندام تحتانی بر تغییرات توزیع فشار کف‌پایی هنگام راه رفتن به روشنی مطالعه نشده است. هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر خستگی موضعی عضلات چهار‌سر‌ران بر تغییرات مرکز فشار و توزیع فشار کف‌پایی در مرحله ایستایی راه رفتن بود. روش کار: در این مطالعه شبه تجربی ۲۲ نفر مرد (سن: ۱۷/۳±۵/۲۳ سال، وزن: ۲۱/۳±۸/۷۸ کیلوگرم، قد: ۶۴/۴±۲/۱۷۹ سانتی متر) شرکت کردند. برای ایجاد خستگی عضلات چهار‌سر‌ران از دستگاه Leg Extension با بار ۵۰ درصد یک تکرار بیشینه استفاده شد. توزیع حداکثر فشار کف‌پایی در طی مرحله ایستایی راه رفتن با استفاده از دستگاه فشار کف‌پایی ثبت شد. از روش آماری t همبسته برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: حداکثر فشار وارده در نواحی انگشت شست پا، ناحیه استخوان‌ کف‌پایی ۱، ناحیه استخوان کف‌پایی ۳، ناحیه استخوان کف‌پایی ۴، ناحیه استخوان کف‌پایی ۵ و ناحیه خارجی پاشنه به طور معنی داری پس از اعمال خستگی افزایش یافت (به ترتیب:۰۰۱/۰p=، ۰۱۱/۰p=، ۰۰۱/۰p=، ۰۱۳/۰p= و ۰۰۱/۰p=)، در حالی که در نواحی داخلی پاشنه و انگشتان ۲ تا ۵ کاهش فشار دیده شد (به ترتیب:۰۰۱/۰p= و ۰۰۱/۰p=). پس از خستگی در زیر مرحله تماس، مرکز فشار به طور معنی داری به سمت خارج محور طولی پا و در زیر مرحله پیشروی به سمت داخل محور طولی پا متمایل شد (به ترتیب:۰۰۱/۰p= و ۰۰۳/۰p=). نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که خستگی عضلات چهار‌سر‌ران می‌تواند باعث افزایش فشارهای کف‌پایی و در نتیجه باعث ایجاد درد و آسیب‌دیدگی‌های اندام تحتانی شود.