بررسی و مقایسه شیوع سوء تغذیه در کودکان زیر 5 سال سه شهرستان سلماس، روانسر و سمیرم در سال 1390

Abstract

زمینه و هدف: سوء تغذیه عامل عمده کاهش عمر و بیماری زایی در کودکان است و کودکان دچار سوء تغذیه نسبت به کودکان سالم در معرض خطر بالاتر بیماری و مرگ قرار دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع سوء تغذیه در شهرستان سلماس و مقایسه آن با شهرستان‌های روانسر و سمیرم انجام شد. روش کار: در مطالعه مقطعی حاضر 902 کودک زیر 5 سال در شهرستان سلماس مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج آن با مطالعات همزمان انجام شده در شهرستان‌ های روانسر و سمیرم مقایسه گردید. اطلاعات پرسشنامه، در نرم افزارآماری ENA وارد شد و سپس با توجه به شاخص های WHO، درصد کودکان مبتلا به سوء تغذیه (کم وزنی، لاغری، کوتاه قدی) محاسبه شد. برای بررسی ارتباط متغیرها با شاخص‌های تغذیه‌ای از آزمون کای اسکوئر در سطح معنی داری 05/0 =α و نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته‌ها: در مطالعه حاضر، سوء تغذیه بر اساس معیار کم وزنی، کوتاه قدی و لاغری در سلماس به ترتیب، 3/2، 3/7 و 4/1 درصد بود. اختلاف معناداری بین شاخص های تغذیه ای در دو جنس مشاهده نگردید. مقایسه نتایج منطقه شهری با مناطق روستایی در شهرستان سلماس نیز نشان داد که در صد شیوع کوتاه قدی در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری است و این اختلاف معنادار بود (001/0p<). در شهرستان روانسر بیشترین میزان سوء تغذیه از نوع کم وزنی در دختران (5/4%) و در شهرستان سمیرم نیز بیشترین میزان سوء تغذیه از نوع لاغری درپسران (9/10%) مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: مقایسه شاخص‌های تغذیه‌ای در سه شهرستان نشان داد که شیوع کم وزنی، کوتاه قدی و لاغری در دختران و پسران در شهرستان سمیرم بیشتر از دو شهرستان مورد مطالعه بود و شهرستان سلماس از نظر کم وزنی و لاغری نسبت به دو شهرستان دیگر از شیوع کمتری داشت در حالی‌که در خصوص شیوع کوتاه قدی در دو جنس دختر و پسر بعد از شهرستان سمیرم از درصد بالایی برخوردار بود.