بررسی تأثیر روش پرداخت بر عملکرد پزشکان جراحی عمومی در بیمارستان‌های دولتی، خصوصی و تأمین اجتماعی در تهران

Abstract

زمینه و هدف: در نظام ارائه خدمات درمانی عوامل زیادی وجود دارد که دخالت دولت یا سازمان‌های ارائه دهنده خدمت در آن‌ها می‌تواند منجر به بروز تغییراتی در سطح کمی و کیفی خدمات شود. نظام پرداخت از جمله مهم‌ترین این عوامل است. شواهد تجربی نشان می‌دهد که انگیزه‌های مالی از مهم‌ترین عوامل موثر بر رفتار سازمانی و فردی در بخش سلامت است. هدف از این طرح بررسی تأثیر روش پرداخت بر عملکرد پزشکان جراحی عمومی در بیمارستان‌های منتخب دولتی، خصوصی و تأمین اجتماعی در تهران بود.

روش کار: جامعه مورد مطالعه‌ی این پژوهش پزشکان جراحی عمومی بیمارستان‌های دولتی، خصوصی و تأمین اجتماعی تهران بود. جمع آوری داده‌ها با استفاده از فرم خود ساخته انجام گرفت که برای هر پزشک توسط محقق جمع آوری گردید. جهت مقایسه‌ی میانگین نمره‌ی عملکرد پزشکان به تفکیک روش پرداخت (تعیین ارتباط بین نمره‌ی عملکرد با روش پرداخت) از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه با نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد.

یافته‌ها: میزان جراحی در بیمارستان‌های دولتی، خصوصی و تأمین اجتماعی به ازای هر پزشک در روز به ترتیب 61/2، 43/0 و 74/6 بود که بیشترین جراحی در بیمارستان تأمین اجتماعی و کمترین مورد در بیمارستان خصوصی انجام شده است. با انجام آزمون آنالیز واریانس بین عملکرد و روش پرداخت رابطه آماری معنی دار مشاهده نشد (128/0p =).

نتیجه‌گیری: با توجه به دریافت کارانه بعد از طرح تحول انگیزه ارجاع عمل‌ها به بخش دولتی برای پزشکانی که در هر دو بخش کار می‌کنند بیشتر بوده و این نشان دهنده اینست که کارانه ای که دریافت می‌کنند تفاوتی با بخش خصوصی نداشته و از یک طرف نشانه پرداخت مناسب است و از طرف دیگر هزینه‌های بخش دولتی را بالا می‌برد.