بررسی ارتباط سطح قندخون با وضعیت همودینامیک بیماران غیردیابتی تحت عمل جراحی غیر اورژانس

Abstract

زمینه و هدف: استرس متابولیک و مقاومت به انسولین از پیامدهای جراحی های بزرگ می باشد که منجر به هیپرگلیسمی پس از عمل همراه با افزایش مورتالیتی و موربیدیتی می شوند. با توجه به افزایش روزافزون اعمال جراحی و نیز وجود مطالعات محدود در زمینه ی بررسی تاثیر قند خون بر وضعیت همودینامیک بیماران، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط سطح قند خون با وضعیت همودینامیک و پیش آگهی کوتاه مدت بیهوشی پس از جراحی‌های غیراورژانس در بیماران غیردیابتی به انجام رسید.

روش کار: در طی این مطالعه‌ی مقطعی – تحلیلی در سال 1392 بیماران کاندید جراحی اندام تحتانی بدون سابقه بیماری دیابتی انتخاب شدند. معیارهای ورود شامل رضایت بیمار مبنی بر شرکت در طرح تحقیقاتی، ASA I-II، سن 50-30 سال، بیماران کاندید جراحی اندام تحتانی تحت بیهوشی عمومی و جراحی غیراورژانس بودند. معیارهای خروج شامل: ابتلا به دیابت، مصرف استروئید، ابتلا به سپسیس، سابقه ابتلا به بیماری‌های قلبی، سابقه بیماری تیروئیدو سابقه مصرف داروهای اعصاب بود. پیامدهای اولیه شامل اندازه گیری قند خون، فشار خون و ضربان قلب توسط پرستار آموزش دیده ارزیابی شد، سپس اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSSV16 با استفاده از تست های آماری Friedman ، Repeated Measurements Anova مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: از 160 بیمار 103 (4/64%) مرد و 57 (6/35%) زن بودند (میانگین سنی: 9/14±5/42 سال) که وارد مطالعه شدند. میزان قند خون بیماران پیش، در حین عمل و پس از آن اختلاف آماری معناداری داشته (05/0>p). میان قند خون قبل از عمل و موارد زیر ارتباط آماری معناداری دیده شد: فشار خون سیستولیک پیش از عمل (002/0=P، 487/0=r)، فشار خون دیاستولیک پیش از عمل (009/0=p، 412/0=r) و فشار خون سیستولیک حین عمل (029/09=p، 350/0=r).

نتیجه گیری: با توجه به وجود ارتباط مستقیم میان سطح قند خون بیماران با فشار خون سیستولیک و دیاستولیک پس از جراحی به نظر می‌رسد با کنترل دقیق قند خون بیماران پیش و در حین عمل جراحی می توان از عوارض و تغییرات نامطلوب همودینامیک بیماران کاست.