مقایسه نتایج زودرس ترمیم و عدم ترمیم پریتوئن احشایی در سزارین

Abstract

زمینه و هدف: از آنجایی که سزارین یکی از شایع ترین اعمال جراحی است که در خانم‌ها انجام می‌شود، سعی در کاهش عوارض و مدت عمل و یافتن روش‌های آسان تر و کم عارضه تر اهمیت ویژه‌ای دارد. جهت مقایسه نتایج کوتاه مدت (مدت عمل، درد و تب و عفونت جدار) در دو روش بستن و نبستن پریتوئن در سزارین این مطالعه انجام شد تا بهترین روش ترمیم را در عمل سزارین با کمترین عوارض معرفی کنیم.روش کار: در یک کار آزمایی بالینی مقایسه ای 258 بیمار که برای بار اول سزارین می‌شدند بطور یک در میان در یکی از دو گروه بستن و نبستن پریتوئن احشایی قرار گرفتند و نتایج زودرس پس از عمل شامل مدت عمل و درد و تب و عفونت زخم در دو گروه مقایسه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون Z و لون و ٢chi استفاده شد و نتایج با جداول یک بعدی و دو بعدی ارائه شدند.یافته ها: طول مدت عمل در گروه نبستن پریتوئن کمتر بود. شیوع عفونت محل عمل در دو گروه یکسان و در کل 2/1 % بود و تفاوت معنی داری نداشت. شیوع ایلئوس و فراوانی تب پس از عمل در گروه ترمیم پریتوئن بیشتر و معنی دار بود (٠٠١/٠P<). درد پس از عمل بر اساس تعداد شیافهای ایندومتاسین مصرف شده در گروه ترمیم پریتوئن احشایی�کمتر بود (٠٠١/٠P<).نتیجه گیری: با توجه به اینکه عارضه زودرسی از نبستن پریتوئن احشایی دیده نشد و همچنین در موارد عدم ترمیم پریتوئن احشایی کاهش طول مدت عمل و کاهش درد و تب و شیوع ایلئوس دیده شده است، توصیه می‌شود که از روش سنتی بستن پریتوئن احشایی در سزارین استفاده نشود و پریتوئن احشایی ترمیم نگردد.