نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorایمانی, فرنادfa_IR
dc.contributor.authorآل بویه, محمودرضاfa_IR
dc.contributor.authorفراهینی, حسینfa_IR
dc.contributor.authorطواف, هالهfa_IR
dc.contributor.authorسخائی, مژگانfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:18:55Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:18:56Z
dc.date.available1399-08-23T09:18:55Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:18:56Z
dc.date.issued2010-09-01en_US
dc.date.issued1389-06-10fa_IR
dc.identifier.citationایمانی, فرناد, آل بویه, محمودرضا, فراهینی, حسین, طواف, هاله, سخائی, مژگان. (1389). مقایسه دو روش بی‌دردی توسط بیمار به صورت وریدی و از طریق کاتتر فمورال بعد از جراحی ترمیم رباط قدامی زانو. مجله علوم پزشکی رازی, 17(75), 16-22.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-1495-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/596063
dc.description.abstract    زمینه و هدف:  درد پس از عمل جراحی، یکی از مشکلات شایع بخش‌های جراحی به خصوص در اعمال جراحی ارتوپدی به شمار می‌رود. روش بی‌دردی تحت کنترل بیمار توسط روش‌های مختلفی همچون داخل وریدی، رژیونال از طریق بلوک عصب محیطی، یا اپیدورال صورت می‌گیرد. در این مطالعه سعی شده است اثربخشی دو نوع پمپ بی‌دردی  PCA (Patient Controlled Analgesia ) به دو روش وریدی Patient Controlled Intravenous Analgesia)  PCIA) با استفاده از مورفین  و روش رژیونال Patient Controlled Regional Analgesia)  PCRA) از طریق کاتتر عصب فمورال با داروی بوپیواکائین، در اعمال جراحی ترمیمی زانو ACL (Anterior Cruciate Ligamentum) مقایسه گردد. روش کار: مطالعه حاضر به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده طراحی و اجرا شد.�70 بیمار کاندیدای عمل جراحی ترمیمی زانو پس از انتخاب به طور تصادفی در دو گروه پمپ بی‌دردی وریدی (PCIA) و پمپ بی‌دردی رژیونال (PCRA)‌ قرار گرفتند. در گروه وریدی، مورفین با دوز 2/0 % و در گروه رژیونال پس از انجام بلوک عصب فمورال در ریکاوری و گذاشتن کاتتر، پمپ بی‌دردی رژیونال حاوی بوپیواکائین 1/0%  بود. شدت درد پس از عمل جراحی بر اساس معیار نمره بندی 10 نمره‌ای VAS (Visual Analog Scale-VAS) در ساعت‌های اول، هشتم، شانزدهم، بیست و چهارم، سی و دوم و چهلم پس از عمل (هر هشت ساعت) سنجش و ثبت می‌گردید. به منظور آنالیز نتایج از آزمون‌های کای دو، t-test و آنالیز واریانس استفاده شد. داده‌های به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS V.13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: اطلاعات دموگرافیک در هر دو گروه یکسان بود. هر چند نمره درد در تمام زمان‌ها در هر دو گروه کمتر از 3 بود، ولی نمره درد در ساعت اول در گروه پمپ رژیونال کمتر از گروه پمپ وریدی بود. در مقابل، در سایر زمان‌های پیگیری (8، 16، 24، 32 و 40 ساعت پس از عمل جراحی)  شدت درد در گروه پمپ وریدی به لحاظ آماری کمتر از بیماران گروه پمپ رژیونال بود. عارضه خاصی در دو گروه مشاهده نشد. نتیجه‌گیری:  یافته‌های این مطالعه نشان داد که هر دو روش می‌تواند به طور مطلوب شدت درد پس از عمل جراحی ترمیم رباط قدامی زانو کاهش دهد؛ با این حال روش پمپ بی‌دردی داخل وریدی بهتر از روش بی‌دردی با استفاده از کاتتر فمورال بود.fa_IR
dc.format.extent123
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectکلیدواژه‌ها: 1-درد پس از عمل 2-جراحی ترمیمی زانو 3- بی‌دردی وریدی 4-بی‌دردی رژیونالfa_IR
dc.subjectبیهوشیfa_IR
dc.titleمقایسه دو روش بی‌دردی توسط بیمار به صورت وریدی و از طریق کاتتر فمورال بعد از جراحی ترمیم رباط قدامی زانوfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی ایرانfa_IR
dc.citation.volume17
dc.citation.issue75
dc.citation.spage16
dc.citation.epage22


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد