نقش گیرنده‌های آدنوزینی A1 قشر پیریفورم بر تشنج‌های ایجاد شده به روش کیندلینگ در هیپوکمپ موش صحرایی

Abstract

زمینه و هدف: هپوکمپ، یکی از شایع‌ترین نواحی سیستم لیمبیک در ایجاد صرع لوب گیجگاهی می‌باشد و صرع ایجاد شده در این ناحیه می‌تواند از طریق قشر پیریفورم منتشر شود. آدنوزین یک ماده ضد تشنجی درونزا می‌باشد و اثرات ضد تشنجی خود را از طریق فعال کردن گیرنده‌های آدنوزینی A1 اعمال می‌کند. هدف از این مطالعه بررسی نقش گیرنده‌های آدنوزینی A1 قشر پیریفورم بر تشنج‌های ایجاد شده به روش کیندلینگ در ناحیه CA1 هیپوکمپ بود. روش بررسی: در جراحی حیوانات، یک الکترود سه قطبی برای تحریک و ثبت در ناحیه CA1 هیپوکمپ و دو کانول در قشر پیریفورم کار گذاشته شد. حیوانات با تحریک الکتریکی هیپوکمپ، کیندل شدند. در حیوانات کیندل شده، N6 سیکلوهگزیل آدنوزین(CHA=Cyclohexyladenosine)، آگونیست اختصاصی گیرنده آدنوزینی A1 با غلظت‌های 1، 10 و 100 میکرومولار و 1 و 3-دی‌متیل-8-سیکلوپنتیل گزانتین(CPT=1,3-dimethyl-8-cyclopenthylxantine)، آنتاگونیست اختصاصی گیرنده‌های آدنوزینی A1، با غلظت‌های 10 و 20 میکرومولار در قشر پیریفورم تزریق شد و حیوانات 5، 15و 90 دقیقه پس از تزریق، تحریک شدند. یافته‌ها: تزریق CHA با غلظت‌های 10 و 100 میکرومولار، مدت زمان تخلیه متعاقب(ADD=Afterdischarge diuration)، مدت زمان مرحله 5 تشنج(S5D=Stage 5 duration) و مدت زمان تشنج(SD=Seizure duration) را به طور معنی‌دار کاهش داد ولی تاثیری بر زمان تاخیری بین تحریک الکتریکی و شروع مرحله چهار تشنج نداشت. تزریق CPT با غلظت 20 میکرومولار در قشر پیریفورم باعث افزایش معنی‌دار ADD، S5D و SD و کاهش معنی‌دار S4L(Stage 4 latency) شد. تزریق CPT(10 میکرومولار)، 5 دقیقه قبل از CHA(100 میکرومولار) از اثرات CHA جلوگیری کرد. نتیجه‌گیری: از نتایج حاصل از این مطالعه می‌توان نتیجه گرفت که فعالیت گیرنده‌های آدنوزینی A1 در قشر پیریفورم باعث کاهش شدت تشنج‌های ناشی از کیندلینگ ناحیه CA1 هیپوکمپ می‌شود.