نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorقازانچایی, الهامfa_IR
dc.contributor.authorبیدهندی, غلامرضا نبیfa_IR
dc.contributor.authorهویدی, حسنfa_IR
dc.contributor.authorامیری, محمدجوادfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:18:09Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:18:09Z
dc.date.available1399-08-23T09:18:09Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:18:09Z
dc.date.issued2014-08-01en_US
dc.date.issued1393-05-10fa_IR
dc.identifier.citationقازانچایی, الهام, بیدهندی, غلامرضا نبی, هویدی, حسن, امیری, محمدجواد. (1393). بررسی الگوی حوادث شغلی و فاکتورهای مرتبط با آن در ماه های قبل و بعد از اجرای تغییر رسمی ساعت در کارگران سازمان توسعه و نوسازی صنایع و معادن ایران. مجله علوم پزشکی رازی, 21(122), 46-52.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-3288-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595998
dc.description.abstract  زمینه و هدف : حوادث ناشی از کار سالانه هزاران کارگر را در سراسر دنیا و به ویژه کشورهای در حال توسعه درگیر می‌سازد که نتیجه آن از کارافتادگی نیروی کار در نهایت تحمیل هزینه های سنگین به صنعت آن کشور است. تحقیقات اخیر نشان داده اند که گذار به داخل و خارج از برنامه DST (استفاده بهتر از روشنایی روز و صرفه جویی در مصرف انرژی) باعث برهم خوردن تعادل در ریتم شبانه روزی شده و ممکن است منجر به اختلال در خواب گردد. محرومیت از خواب ممکن است نتایجی منفی بر انگیزش، دقت و هوشیاری داشته و احتمال می‌رود گذار به داخل و خارج از DST موجب افزایش در تعداد حوادث گردد. لذا هدف از این مطالعه با توجه به اینکه ایران جزء کشورهایی است که برنامه DST در آن اجرا می شود و تا کنون مطالعه ای در این خصوص انجام نشده است، تصمیم به این مطالعه گرفته شد.   روش کار : این مطالعه، یک مطالعه توصیفی- تحلیلی می باشد. در این مطالعه با استفاده از بانک اطلاعاتی سازمان توسعه و نوسازی صنایع و معادن ایران کلیه حوادث شغلی در طی 9 سال از سال 1382 تا 1390 در ماه های قبل و بعد از تغییر ساعت رسمی کشور با استفاده از ارتباط عوامل کیفی با احتمال بازگشت به کار توسط آزمون کای دو و فاکتورهای کمی توسط آزمون تی تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ارتباط عوامل مخدوش کننده با استفاده از آزمون رگرسیون لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.    یافته‌ها : نتایج نشان داد که تعداد حوادث در ماه قبل و بعد از اجرای تغییر ساعت افزایش معنادار و قابل ملاحظه ای ندارد. همچنین بیشترین حوادث در ماه های قبل و بعد از DST مربوط به افراد با سنین 39-30 سال می باشد. بیشترین حوادث در کارگران با سابقه کمتر از 5 سال می باشد و بیشترین موضع آسیب در ماه های قبل و بعد از DST مربوط به اندام تحتانی و فوقانی می باشد.   نتیجه‌گیری : به نظر می رسد که محرومیت از خواب پس از گذار DST ، چندان بر میزان حوادث شغلی در کارگران سازمان توسعه و نوسازی صنایع و معادن ایران تاثیرگذار نبوده است.fa_IR
dc.format.extent2611
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectحوادث شغلیfa_IR
dc.subjectمحرومیت از خوابfa_IR
dc.subjectتغییر ساعتfa_IR
dc.subjectریتم شبانه روزیfa_IR
dc.subjectپرستاری و بهداشت جامعهfa_IR
dc.titleبررسی الگوی حوادث شغلی و فاکتورهای مرتبط با آن در ماه های قبل و بعد از اجرای تغییر رسمی ساعت در کارگران سازمان توسعه و نوسازی صنایع و معادن ایرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.citation.volume21
dc.citation.issue122
dc.citation.spage46
dc.citation.epage52


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد