بررسی ارتباط انگیزه پیشرفت تحصیلی و مدیریت زمان با موفقیت تحصیلی دانشجویان کارشناسی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران

Abstract

چکیده ی فارسی

مقدمه: از آنجاییکه هدف اصلی ورود به دانشگاه موفقیت و پیشرفت تحصیلی است. شناسایی عوامل مؤثر در پیشرفت تحصیلی، یکی از مقوله‌های مهم و مورد پژوهش محققان می‌‌باشد. مدیریت زمان یا در واقع استفاده اثربخش از زمان، در جهان امروز لازمه پیشرفت و ارتقاست و با عنایت به این که انگیزه پیشرفت نیز باعث تحرک و پویایی و برنامه ریزی صحیح در حین تحصیل می‌شود، بنابراین هدف از مطالعه حاضر ارتباط انگیزه پیشرفت تحصیلی و مدیریت زمان با موفقیت تحصیلی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران تعیین گردید.

روش کار: این پژوهش از نوع مطالعه مقطعی توصیفی-تحلیلی است. کل دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران به جز دانشجویان ترم اول که تعداد آنان 341 نفر بود به روش سرشماری وارد مطالعه شدند از این تعداد 288 پرسشنامه (4/84 درصد) بصورت کامل تکمیل گردید. برای گردآوری داده‌ها از اطلاعات دموگرافیک و دو پرسشنامه مدیریت زمان (بریتون و تسر) و انگیزه پیشرفت تحصیلی (هرمنس) به روش توزیع حضوری استفاده شد. در این پژوهش ابتدا به بررسی روایی محتوایی پرسشنامه‌ها به شکل کمی با استفاده از دو شاخص نسبی روایی محتوا و شاخص روایی محتوا پرداخته شد. پس از جمع آوری اطلاعات با استفاده از نرم افزار مایکروسافت اکسل و spss و بهره‌مندی از آمارهای توصیفی و تحلیلی (ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چند متغیره)، تجزیه و تحلیل شد.

نتایج: یافته‌ها نشان داد، میانگین و انحراف معیار سن دانشجویان786/5±6/22 سال می‌باشد. اکثریت دانشجویان (66.3 درصد، تعداد 191 نفر) زن، (6/82 درصد، تعداد 238 نفر) مجرد، (3/73 درصد، تعداد 211 نفر) در مقطع کارشناسی پیوسته، (1/27 درصد، تعداد 78 نفر) رشته اتاق عمل، (5/37 درصد، تعداد 108 نفر) ترم چهارم تحصیلی و میانگین و انحراف معیار معدل دانشجویان 188/1±92/16 و اکثراً (4/68 درصد) بصورت غیر‌خوابگاهی سکونت داشتند. میانگین و انحراف معیار امتیاز انگیزه پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان به طور کلی 3/8±3/84 می‌باشد. میانگین و انحراف معیار امتیاز مدیریت زمان 0/7± 2/46 است. ضریب همبستگی اسپیرمن بین متغیر موفقیت تحصیلی (معدل) و نمره انگیزه پیشرفت همبستگی خطی مستقیم معنادار وجود داشت .(p<0.001,rs=0.311)به طوری که با افزایش انگیزه پیشرفت معدل افزایش یافته است. ضریب همبستگی اسپیرمن بین متغیر موفقیت تحصیلی (معدل) و نمره مدیریت زمان همبستگی خطی مستقیم معنادار وجود داشت .(p=0.001,rs=0.197)به طوری که با افزایش نمره مدیریت زمان نمره موفقیت تحصیلی (معدل) افزایش می‌یابد.

نتیجه گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد بین مدیریت زمان و انگیزه پیشرفت تحصیلی با موفقیت تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد. از آنجایی که می‌توان بر اساس انگیزه پیشرفت تحصیلی، موفقیت تحصیلی را پیش بینی نمود، سرمایه گذاری برای آموزش و تقویت انگیزه پیشرفت در جمعیت دانشجویان، می‌تواند در پیشرفت تحصیلی آنها موثر واقع شود.