بررسی نگرش کارآموزان، دستیاران و اساتید مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران نسبت به برگزاری جلسات آموزشی گراند راند در سال 1393

Abstract

زمینه و هدف: گراند راند آموزشی یک روش آموزش بالینی متداول است که در اکثر بخش‌های بیمارستان‌های آموزشی در حال اجرا می‌باشد. هدف آن فراهم آوردن فرصتی برای دانشجویان است تا اطلاعات نظری را به واقعیات عملی پیوند بزنند. هدف مطالعه حاضر مقایسه دیدگاه کارآموزان، کارورزان، دستیاران و اساتید، نسبت به گراند راند در دانشگاه علوم پزشکی ایران می‌باشد.

روش کار: این مطالعه، توصیفی تحلیلی بر روی کارآموزان، کارورزان، دستیاران و اساتید بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه ایران به تعداد 237 نفر به روش سرشماری می‌باشد. اطلاعات بوسیله پرسشنامه به صورت سوالات چندگزینه‌ای و لیکرتی جمع آوری شد و توسط نرم‌افزار SPSS v. 21 آنالیز شد.

یافته‌ها: 4/29% کارآموزان و کارورزان گراند راند آموزشی را خیلی خوب و خوب، 3/36% متوسط و 3/34% ضعیف و خیلی ضعیف و اساتید و دستیاران 62% خیلی خوب و خوب، 6/27% متوسط و 4/10% ضعیف و خیلی ضعیف ارزیابی کردند. کیفیت گراند راند بر اساس طیف سه درجه‌ای لیکرت بر حسب نوع بخش: داخلی 89/1، بخش جراحی 87/1، بخش زنان 1/2، بخش اطفال 87/1 و بر حسب درجه علمی: کارآموزان 82/1، کارورزان 85/1، دستیاران 92/1 و اساتید 13/2 بود.

نتیجه‌گیری: دیدگاه دانشجویان پزشکی نسبت به گراندراند های پزشکی منفی‌تر از دستیاران و اینترن‌ها می‌باشد. شرکت فعال و تقویت استدلال، مهارت تصمیم‌گیری، بیان یافته‌های علمی و ایجاد انگیزه در دانشجویان می‌تواند از عوامل موثر در بهره‌وری بیشتر گراند راندهی آموزشی باشد.