تاثیر استرس بی حرکتی و عصاره آبی آلوئه ورا برسطوح سرمی SGOT و SGPT در موشهای صحرایی نر

Abstract

زمینه و هدف : مطالعات نشان می‌دهند که میان استرس‌های مختلف و فعالیت فیزیولوژیک کبد، ارتباط وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات توام استرس بی حرکتی و عصاره آلوئه ورا بر سطح سرمی آنزیم های گلوتامیک پیروویک ترانس آمیناز (SGOT= Serum Glutamic Oxaloacetic Transaminase) و گلوتامیک اگزالواستات ترانس آمیناز (SGPT = Serum Glutamic Pyruvic Transaminase ) در موش های صحرایی نر بوده است. روش­ کار : در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی موش ‌ های صحرایی نر نژاد ویستار به گروه ‌ های 5 سری شاهد، تحت بی حرکتی مزمن، تحت بی حرکتی حاد و دریافت کننده نرمال سالین یا عصاره آلوئه ورا تقسیم شدند. پس از 6 هفته نمونه های خونی به روش خونگیری از قلب تهیه شده و میزان سرمی آنزیم‌های گلوتامیک پیروویک ترانس آمیناز و گلوتامیک اگزالواستات ترانس آمیناز با استفاده ازروش اسپکتروفوتومتری ( Spectrophotometry ) اندازه‌گیری شد. داده های حاصل با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته­ها : سطح سرمی SGOT در موش های تحت بی حرکتی مزمن یا حاد در مقایسه با گروه شاهد، دچار افزایش معنادار شده است (به ترتیب 01/0> p و 01/0> p ( ، اما سطح سرمی SGPT دراین نمونه ها در مقایسه با گروه شاهد، دارای تفاوت معناداری نیست. همچنین، سطح سرمی آنزیم SGOT در موش های دریافت کننده عصاره آلوئه ورا در مقایسه با گروه شاهد دچار افزایش معنادار شده (01/0> p )، اما سطح سرمی SGPT دچار کاهش معنادار گردیده است (01/0> p ). نتیجه­گیری : نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که استرس بی‌حرکتی و مصرف عصاره آلوئه ورا افزاینده سطح سرمی آنزیم گلوتامیک اگزالواستات ترانس آمیناز می باشند. بر این مبنا، در بررسی‌های بالینی، توجه به اثرات آسیب زای عدم تحرک یا مصرف عصاره آلوئه ورا در حوزه مرتبط با تغییرات بیوشیمیایی آنزیم گلوتامیک اگزالواستات ترانس آمیناز حایز اهمیت است.