نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorابراهیمی, احمدfa_IR
dc.contributor.authorفراهانی نیک, زهراfa_IR
dc.contributor.authorجهانی هاشمی, حسنfa_IR
dc.contributor.authorنجفی, لیلیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:16:49Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:16:49Z
dc.date.available1399-08-23T09:16:49Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:16:49Z
dc.date.issued2011-11-01en_US
dc.date.issued1390-08-10fa_IR
dc.identifier.citationابراهیمی, احمد, فراهانی نیک, زهرا, جهانی هاشمی, حسن, نجفی, لیلی. (1390). مقایسه قطر اسکار آپاندکتومی بدون عارضه با برش راکی دیویس با قطر اسکار برش فن اشتایل در سزارین در زنان مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی 1386- 1388. مجله علوم پزشکی رازی, 18(89), 1-9.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-1955-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595893
dc.description.abstract  زمینه و هدف : هدف از انجام این مطالعه مقایسه قطر اسکار آپاندکتومی بدون عارضه با برش راکی دیویس با قطر اسکار سزارین با برش فن اشتاین می ‌ باشد که بدین وسیله اثر مایع آمنیوتیک و میزان قطر اسکار زخم سنجیده می شود . اسکار نتیجه یک پروسه بیولوژیک ترمیم زخم پوست یا سایر بافت ‌ های بدن می ‌ باشد. ‌ در نتیجه اسکار یک قسمت طبیعی از پروسه ترمیم است که باعث ایجاد اسکار هیپرتروفیک یا کلوئید می نماید که اثر ناخوشایندی در عملکرد و زیبایی دارد ولی در تحقیقات بعمل آمده اسکاری در ترمیم زخم جنین مشاهده نشده است که یکی از علل آن اسید هیالورونیک مایع آمنیوتیک می باشد .   روش کار : در این تحقیق تحلیلی [ مطالعه درون عنصری (within-patient) ] تمامی خانم ‌ های مراجعه کننده به بیمارستان رجایی قزوین ( اعم از باردار و یا سابقه سزارین در 18 ماه اخیر ) که دچار آپاندیسیت غیر عارضه دار شده و تحت آپاندکتومی با برش راکی دیویس قرار گرفتند (1386-1388) ، ‌ در بررسی وارد شدند . پس از گذشت 18 ماه از عمل آپاندکتومی و سزارین، قطر هر دو اسکار در سه نقطه ابتدا، میانه و انتهای اسکار اندازه ‌ گیری شد و میانگین آن محاسبه گردید و سپس میانگین اسکار آپاندکتومی هر فرد با میانگین اسکار سزارین آن مقایسه شد . برای آنالیز اطلاعات از روشهای آماری T مستقل، T زوجی،ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شد .   یافته ها : در این مطالعه اثر متغیرهای وزن و قد، بر قطر اسکار نیز سنجیده شد . میانگین اسکار آپاندکتومی ‌ ها 677/0 ± 09/2 میلی متر و میانگین قطر اسکار سزارین ‌ ها 633/0 ± 467/0 میلی متر بود . میانگین قطر اسکار سزارین بصورت معنی ‌ داری کمتر از میزان اسکار آپاندکتومی بود (008/0 p= ).   نتیجه ‌ گیری : به نظر می ‌ رسد حضور مایع آمنیوتیک در ساعات اولیه ترمیم زخم باعث کاهش قطر اسکار در بیمار می ‌ شود .fa_IR
dc.format.extent317
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectبرش فن اشتایلfa_IR
dc.subjectبرش راکی دیویسfa_IR
dc.subjectاسکار.fa_IR
dc.subjectجراحی ترمیمی و پلاستیکfa_IR
dc.titleمقایسه قطر اسکار آپاندکتومی بدون عارضه با برش راکی دیویس با قطر اسکار برش فن اشتایل در سزارین در زنان مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی 1386- 1388fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue89
dc.citation.spage1
dc.citation.epage9


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد