رابطه سرمایه روانشناختی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان

Abstract

زمینه و هدف: سرطان پستان شایع‌ترین سرطان‌ در بین زنان است که کیفیت زندگی آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه سرمایه روانشناختی و کیفیت زندگی بیماران زن مبتلا به سرطان پستان بود. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی با طرح همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه بیماران تحت درمان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان سیدالشهدا اصفهان بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 97 نفر انتخاب شدند. بیماران به 1) سوالات دموگرافیک، 2) سوالات سرمایه روان شناختی مشتمل بر مجموعه پرسشنامه‌های امیدواری اسنایدر، جهت گیری زندگی (LOT) کارور و شی‌یر، تاب‌آوری بلاک و کریمن و خود کارآمدی شرر و 3) پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی بیماران سرطانی (EORTC QLQ- C30.V.3) پاسخ دادند. یافته‌ها: میانگین امید50/4±15/20، خوش‌بینی 30/4±31/20، تاب‌آوری 11/9±92/45 و خودکارآمدی بیماران 59/12±51/55 میانگین کیفیت زندگی کلی آنان20/19± 74/63 بود. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که بین کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان با مؤلفه‌های سرمایه روانشناختی شامل امید (01/0>p و 45/0=r)، خوش‌بینی (05/0>p و 25/0=r)، تاب‌آوری (01/0>p و 40/0=r) و خودکارآمدی (01/0>p و 27/0=r) رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: امید، خوش‌بینی، خودکارآمدی و تاب‌آوری با کیفیت زندگی زندگی بالاتر در بیماران مبتلا به سرطان پستان همراه است؛ بنابراین، شایسته است عوامل روانشناختی مرتبط با کیفیت زندگی بیماران سرطانی مانند سرمایه روانشناختی، ارزیابی شده و در فرایند درمان، در کنار درمان‌های زیستی-پزشکی مورد توجه قرار گیرد.