تأثیر هشت هفته تمرین استقامت عضلانی بر برخی پارامترهای کینماتیک راه رفتن مردان سالمند

Abstract

زمینه و هدف: از تبعات افزایش سن و دوره سالمندی می‌توان به کاهش طول گام، اختلالت عملکردی و کاهش قدرت اشاره نمود. هدف از انجام این تحقیق، تاثیر هشت هفته تمرین استقامت عضلانی بر برخی پارامترهای کینماتیکی راه رفتن در مردان سالمند بود. روش کار: در این مطالعه‌ی نیمه‌تجرب، 18 مرد سالمند در دو گروه کنترل (میانیگن و انحراف سنی 33/1±33/63 سال، قد 83/5±69/1 متر و وزن 41/6±26/80 کیلوگرم) و تجربی (میانگین و انحراف سنی 88/2±57/64 سال، قد 26/4±168 متر و وزن 17/6±84/73 کیلوگرم) به عنوان آزمودنی شرکت کردند. گروه تمرین مدت هشت هفته (دو جلسه در هفته)، در تمرین شرکت کردند در حالی که گروه کنترل به زندگی عادی خود ادامه دادند. قبل و بعد از اعمال برنامه‌ی تمرین از هر دو گروه کنترل و تجربی با استفاده از دستگاه Vicon 460 پارامترهای مورد نظر اندازه گیری بعمل آمد. از آزمون t وابسته به منظور ارزیابی تغییرات درون گروهی و آزمون t مستقل جهت مقایسه بین دو گروه، در سطح معناداری 0.05 استفاده شد. یافته‌ها: در گروه تمرین، در طول گام و سرعت گام برداری افزایش معناداری مشاهده شد. ضمن اینکه در پارامتر تعداد گام در دقیقه افزایش معناداری نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق، تمرینات استقامت عضلانی باعث افزایش طول گام و سرعت گام برداری مردان سالمند شده است. احتمالأ این افزایش از تقویت عضلات و بهبود تعادل آن‌ها شده که این باعث شده گام‌های بلندتر و سرعت بیشتری در گام برداری شود.