نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمصطفی, مریم ساداتfa_IR
dc.contributor.authorاستوار, زهرهfa_IR
dc.contributor.authorدانش, عصمتfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:16:40Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:16:41Z
dc.date.available1399-08-23T09:16:40Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:16:41Z
dc.date.issued2017-06-01en_US
dc.date.issued1396-03-11fa_IR
dc.identifier.citationمصطفی, مریم سادات, استوار, زهره, دانش, عصمت. (1396). مقایسه میزان توانایی حل مساله- مساله اجتماعی و میزان خطر پذیری در بیماران مبتلا به ایدز و افراد سالم. مجله علوم پزشکی رازی, 24(156), 1-8.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-4067-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595881
dc.description.abstractزمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه توانایی حل مساله اجتماعی و میزان خطرپذیری در بیماران مبتلا به ایدز وافراد عادی انجام شده است. روش کار: در این پژوهش تحقیقاتی، 50 بیمار مبتلا به ایدز در محدوده سنی 20 تا 45 سال مراجعه کننده به مرکز بهداشت والفجر در تهران در سال 1392 و همچنین، 50 نفر از افراد سالم به عنوان شاهد وارد مطالعه شدند. با هدف ارزیابی توانایی حل مساله اجتماعی، پرسش نامه تعیین توانایی حل مساله اجتماعی و برای ارزیابی قدرت خطر پذیری نیز از پرسش نامه قدرت ریسک استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‏ها در بخش توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در بخش استنباطی از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و تی مقایسه میانگین های دو گروه مستقل و کای دو استفاده شده است. سطح معنی داری آزمون های به کارگرفته شده کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از نرم افزار SPSS ویرایش 13 و SAS ویرایش 1/9 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین دو گروه افراد مبتلا به ایدز و افراد سالم از لحاظ متغیرهای وابسته ترکیب شده (توانایی حل مساله اجتماعی، میزان خطر پذیری) وجود داشت. تفاوت معنی داری در تمامی خرده مقیاس های توانایی حل مساله اجتماعی (سبک جهت گیری مثبت مساله (001/0>p و 84/4t=)، جهت گیری منفی مساله (001/0>p و 16/6t=)، حل منطقی مساله (001/0>p و 20/6t=)، سبک اجتنابی (001/0>p و 7/10t=)، بک تکانشی و بی دقتی (001/0>p و 8t=)، وجود داشت. تفاوت معنی داری در میزان خطرپذیری این دو گروه وجود داشت. نتیجه‌گیری: بیماران مبتلا به ایدز در حل مسائل اجتماعی در مقایسه با افراد عادی بیشتر از سبک جهت گیری منفی، سبک تکانشی و بی دقتی و همچنین سبک اجتنابی بهره می برند. همچنین، میزان خطر پذیری در این بیماران به مراتب بیشتر از افراد عادی است. از سوی دیگر، میزان خطر پذیری در سبکهای گوناگون حل مسائل اجتماعی نیز در این بیماران متفاوت از افراد عادی جامعه است.  fa_IR
dc.format.extent230
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectواژه های کلیدی: ایدزfa_IR
dc.subjectتوانائی حل مسئله اجتماعیfa_IR
dc.subjectخطرپذیریfa_IR
dc.subjectویروس نقص ایمنی اکتسابیfa_IR
dc.subjectروانشناسی بالینیfa_IR
dc.titleمقایسه میزان توانایی حل مساله- مساله اجتماعی و میزان خطر پذیری در بیماران مبتلا به ایدز و افراد سالمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایرانfa_IR
dc.citation.volume24
dc.citation.issue156
dc.citation.spage1
dc.citation.epage8


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد