نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحمدنژاد پناه کندی, یحییfa_IR
dc.contributor.authorمسعودیان, بهنامfa_IR
dc.contributor.authorشهیدی, فرشتهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:16:40Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:16:40Z
dc.date.available1399-08-23T09:16:40Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:16:40Z
dc.date.issued2013-01-01en_US
dc.date.issued1391-10-12fa_IR
dc.identifier.citationمحمدنژاد پناه کندی, یحیی, مسعودیان, بهنام, شهیدی, فرشته. (1391). تأثیر زمان اجرای فعالیت هوازی بیشینه بر تغییرات گرانولوسیت‌های سرم در مردان جوان ورزشکار. مجله علوم پزشکی رازی, 19(103), 75-84.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-2352-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595880
dc.description.abstract  زمینه و هدف : خون سومین جزء سیستم گردش خون است که همراه با افزایش متابولیسم به هنگام فعالیت های ورزشی، تغییراتی در آن بوجود می آید. هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر زمان اجرای یک فعالیت هوازی بیشینه بر تغییرات گرانولوسیت­های سرم در مردان جوان ورزشکار بود.   روش­ کار : به منظور انجام این تحقیق از بین دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه تهران 20 ورزشکار به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه صبح (10= N ) و عصر (10= N ) تقسیم شدند. میانگین سن، وزن و قد آزمودنی­ها به ترتیب گروه صبح (سن99/0± 9/20سال، وزن27/6±35/67 کیلوگرم و قد 28/4±4/180سانتی متر) و گروه عصر (سن63/0± 21 سال ، وزن13/9±13/67 کیلوگرم و قد 01/9±9/ 176 سانتی متر) بود. گروه صبح پروتکل تمرینی هفت مرحله ای بروس را در ساعت 8-10 و گروه عصر در ساعت 15-17 انجام دادند. نمونه خونی از هر دو گروه؛ در سه مرحله قبل، بلافاصله بعد از فعالیت و دو ساعت پس از خاتمه فعالیت تهیه شد. برای توصیف آماری داده ها از میانگین و انحراف معیار و برای آزمون فرضیه های تحقیق نیز از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری­های تکراری و آزمون تعقیبی بنفرونی در سطح معناداری (05/0 α = ) استفاده گردید.   یافته­ها : نتایج بیانگر آن است که طی یک جلسه فعالیت هوازی بیشینه در صبح و عصر میزان نوتروفیل­ها در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در دو گروه کاهش و در بازیافت به میزان بالاتر از پیش آزمون افزایش یافته است. میزان لنفوسیت ها در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در دو گروه افزایش داشته است و در بازیافت کاهش بیشتری نسبت به پیش آزمون داشته است. میزان منوسیت­ها و ائوزینوفیل­ها در سه مرحله در دو گروه کاهش داشته است. از طرفی تفاوت معنی داری در نوتروفیل­ها و لنفوسیت­ها در دو گروه صبح و عصر و منوسیت ها درگروه صبح بود. همچنین تفاوت معنی داری در میزان ائوزینوفیل­ها در دو گروه صبح و عصر و منوسیت ها در گروه عصر طی مراحل مختلف نمونه‌گیری مشاهده نشد. تنها بین میزان نوتروفیل­ها در مردان ورزشکار به دنبال یک جلسه فعالیت هوازی بیشینه در صبح و عصر؛ قبل، بلافاصله و دو ساعت بعد از فعالیت تفاوت معناداری وجود دارد (05/0≥ p ).   نتیجه­گیری : طبق یافته‌های این پژوهش، فعالیت هوازی بیشینه و تا سرحد خستگی یک عامل استرس زا و سرکوب گر برای دستگاه ایمنی محسوب می‌شود.fa_IR
dc.format.extent390
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectگرانولوسیت‌هاfa_IR
dc.subjectفعالیت هوازی بیشینهfa_IR
dc.subjectزمان فعالیتfa_IR
dc.subjectمردان جوان ورزشکار.fa_IR
dc.subjectفیزیولوژیfa_IR
dc.titleتأثیر زمان اجرای فعالیت هوازی بیشینه بر تغییرات گرانولوسیت‌های سرم در مردان جوان ورزشکارfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهرانfa_IR
dc.citation.volume19
dc.citation.issue103
dc.citation.spage75
dc.citation.epage84


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد