نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسالک مقدم, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorمصطفوی, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorکم گویان, ملیحهfa_IR
dc.contributor.authorایمانی, محسنfa_IR
dc.contributor.authorشکرابی, مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:16:30Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:16:30Z
dc.date.available1399-08-23T09:16:30Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:16:30Z
dc.date.issued1999-12-01en_US
dc.date.issued1378-09-10fa_IR
dc.identifier.citationسالک مقدم, علیرضا, مصطفوی, حمید, کم گویان, ملیحه, ایمانی, محسن, شکرابی, مهدی. (1378). بررسی ارتباط HLA با بیماری اسکیزوفرنی در بیماران ایرانی درمانگاه روانی شهید اسماعیلی. مجله علوم پزشکی رازی, 6(3), 210-222.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-1761-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595866
dc.description.abstract  بیماری اسکیزوفرنی شدیدترین بیماری تضعیف کننده قوای ذهنی است و به عنوان یک بیماری روانی مزمن مطرح می شود. میزان شیوع بیماری در جوامع مختلف بین 7/0-1 درصد است و از اهمیت زیادی برخوردار است. به همین دلیل مطالعات مختلفی در این زمینه صورت گرفته و می گیرد. یکی از این مطالعات، بررسی علل بروز بیماری است. از آنجا که عوامل ژنتیکی از عوامل مداخله گر در بروز یا افزایش استعداد ابتلا به بیماری هستند بررسی آنها می تواند در شناخت، تشخیص و پیشگیری از بیماری موثر باشد. در میان عوامل ژنتیکی، می توان از مجموعه اصلی سازگاری بافتی (MHC) انسان (HLA) نام برد. ارتباط بسیاری از بیماریها با HLA مورد بررسی قرار گرفه است که از این میان نشانگان (syndrome) بهجت با HLA-B5 و اسپوندیلیت آنکیلوزکننده (ankylosing) با HLA-B27 بیشترین ارتباط را نشان داده اند و حتی در تشخیص این بیماریها از تعیین HLA استفاده می شود. با توجه به این ارتباطات و همچنین مطالعات انجام شده در کشورهای دیگر بر آن شدیم که ارتباط بیماری اسکیزوفرنی را با منظومه HLA(system) در بیماران ایرانی مورد بررسی قرار دهیم. فراوانی آنتی ژنهای HLA نوع II,I(class) در 45 بیمار اسکیزوفرنیایی شامل 20 زن، با میانگین سنی 29، 25 مرد، با میانگین سنی 35 سال مورد مطالعه قرار گرفت. بیماری این افراد توسط روانپزشک تائید شده بود و همه آنها از نظر جسمی بر اساس معیارهای بالینی و آزمایشگاهی سالم بودند نمونه گیری از بین بیماران درمانگاه شهید اسماعیلی دانشگاه علوم پزشکی ایران در شهر تهران انجام شد. تعداد آنتی ژن های مورد مطالعه 52 مورد بود. تعیین آنتی ژن ها با استفاده از واکنش میکرولنفوسیتوتوکسیتی ( ترازاکی 1946) انجام شد.   نتایج این مطالعه نشان می دهد که افراد شاهد و بیمار در فراوانی آنتی ژن های B15,Bw6,B51,B5,Aw18,A9, DQ1,DR11,DRS,Cw3 به طور معنی داری (0/05>p) با هم اختلاف دارند . از بین این موارد خطر نسبی (RR) در آنتی ژن های Cw3,Bw6 بیشتر از یک بود ( به ترتیب 6/4 و 67/29 و در بقیه موارد کمتر از یک بود. بنابراین می توان گفت که آنتی ژن های Bw6 ( با ضریب سببی EF برابر با 72/0) و Cw3 ( با ضریب سببی EF برابر با 13/0 ) بیشترین ارتباط مثبت را نشان می دهند و آنتی ژن های دیگر شاید در برابر بیماری نقش محافظتی داشته باشد.  fa_IR
dc.format.extent1662
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subject1-اسکیزوفرنی 2- مجموعه اصلی سازگاری بافتی 3- آنتی ژن های HLA 4- ژنتیک پزشکی 5- بیماریهای ایمن شناختی 6- واکنش میکرولنفوسیتوتوکسیسیتیfa_IR
dc.subjectایمنی‌شناسیfa_IR
dc.titleبررسی ارتباط HLA با بیماری اسکیزوفرنی در بیماران ایرانی درمانگاه روانی شهید اسماعیلیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue3
dc.citation.spage210
dc.citation.epage222


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد