بررسی اثر پیش‌داروی خوراکی کلونیدین بر روی پاسخ‌های همودینامیک حین اعمال لاپاروسکوپی زنان تحت بیهوشی عموم

Abstract

زمینه و هدف: کلونیدین یک آلفا 2 اگونیست نسبی انتخابی است که فعالیت سیستم سمپاتیک را کاهش می‌دهد و ثبات قلبی عروقی را حین عمل حفظ می‌کند. خواص فوق سبب شده است که کلونیدین به عنوان پیش‌دارو در بیهوشی مورد استفاده قرار گیرد. در این مطالعه کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده دو سوکور، اثر کلونیدین روی تغییرات همودینامیک حین لاپاروسکوپی نواحی تحتانی شکم، تحت بیهوشی عمومی گزارش می‌شود. مطالعات قبلی اثر کلونیدین را در سرکوب پاسخ‌های سمپاتیک در حین اعمال جراحی باز نشان داده‌اند. روش بررسی: تعداد 44 بیمار زن با شرایط طبی مطلوب مورد مطالعه قرار گرفتند. حفظ بیهوشی عمومی با ایزوفلوران MAC 5/0 و اکسیژن، رمی‌فنتانیل µg/kg/min25/0 انجام شد. جهت شلی عضلانی از سیس‌آتراکوریوم استفاده شد. بیماران به دو گروه کلونیدین مورد(22 نفر، 300 میکروگرم کلونیدین خوراکی 90 دقیقه قبل عمل) و کنترل(22 نفر) تقسیم شدند. تغییرات فشار خون سیستولیک(SBP) و دیاستولیک(DBP) و ضربان قلب(HR)، در 5 مرحله: پایه، بعد از القاء، بعد از دمیدن 2Co، وضعیت ترندلنبرگ و بعد از خروج لوله تراشه ثبت شد. یافته‌ها: طی لاپاروسکوپی در بیماران گروه کنترل، افزایش قابل توجه فشار خون سیستولیک بعد از دمیدن 2Co(mmHg 23±129) نسبت به بیماران گروه کلونیدین(mmHg 29±115)(05/0P<) و همچنین افزایش قابل توجه فشار خون دیاستولیک در وضعیت ترندلنبرگ(کنترل mmHg34±126) در مقابل کلونیدین(mmHg 25±116)(05/0P<) مشاهده شد. گر چه افزایش بارز فشار خون سیستولیک بعد از دمیدن 2Co و وضعیت ترندلنبرگ، در هر دو گروه در مقایسه با وضعیت پایه مشاهده شد. کنترل از mmHg 15±127 به mmHg 23±129 و mmHg 34±126؛ (05/0P<) و کلونیدین از mmHg 19±109 به mmHg 29±115 و mmHg 25±116؛ (05/0P<). حین لاپاروسکوپی افزایش بارز فشار خون دیاستولیک در گروه کنترل(mmHg 19±86) نسبت به گروه کلونیدین(mmHg 18±75). 05/0P< مشاهده شد. اما این افزایش DBP در خاتمه در گروه کلونیدین نسبت به گروه کنترل بارزتر بود(کلونیدین mmHg 32±98 و کنترل mmHg 8±86)(05/0P<). تغییرات ضربان قلب به صورت کاهش بارز آن نسبت به پایه در هر دو گروه بود(کنترل از bpm22±85 به bpm29±71 و در گروه کلونیدین از bpm39±85 به 22±63 با 05/0P<). نتیجه‌گیری: گر چه کلونیدین به طور بارزی در کاهش فشار خون دیاستولیک در حین و خاتمه لاپاروسکوپی و کاهش فشار سیستولیک در حین لاپاروسکوپی موثر است، به نظر می‌رسد که روی سرکوب پاسخ‌های همودینامیک در مرحله هیپردینامیک در خاتمه لاپاروسکوپی اثری نداشته باشد.