نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorپازوکی طرودی, حمیدرضاfa_IR
dc.contributor.authorتوکلی حسینی, مرتضیfa_IR
dc.contributor.authorطاهرگورابی, زویاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:16:10Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:16:10Z
dc.date.available1399-08-23T09:16:10Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:16:10Z
dc.date.issued2006-04-01en_US
dc.date.issued1385-01-12fa_IR
dc.identifier.citationپازوکی طرودی, حمیدرضا, توکلی حسینی, مرتضی, طاهرگورابی, زویا. (1385). استرس غوطه‌وری در آب، فاز تاخیری حرکات قطعه مجزای فوندوس معده موش صحرایی را افزایش می‌دهد. مجله علوم پزشکی رازی, 13(50), 27-32.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-561-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595839
dc.description.abstract    زمینه و هدف: زخم معده در نتیجه عدم تعادل بین اثرات عوامل محافظت کننده و عوامل تخریبی در لایه مخاطی معده ایجاد می‌شود. تعداد زیادی عوامل تخربیی وجود دارد که اسید معده ـ صفرا ـ داروها(NSAIDs) و افزایش حرکات معده می‌باشند. در این مطالعه ما time-course اثر استرس غوطه‌وری در آب را بر حرکات معده بررسی کردیم. هدف از انجام پژوهش تعیین time-course استرس غوطه‌وری در آب و حرکات انقباضی قطعه مجزای فوندوس معده موش صحرایی می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه از نوع تجربی بود. موش‌های صحرایی نژاد Wistar نر در آب 25-20 درجه سانتی‌گراد برای مدت 2 ساعت غوطه‌ور شدند. موش‌های صحرایی در فواصل 5/0، 1، 6، 12و 24 ساعت، بعد از غوطه‌وری در آب کشته شدند و معده آن‌هاخارج شد. نوار عرضی از ناحیه فوندوس معده آماده شد و در حمام آبی محتوی محلول کربس با گاز کربوژن(95% 2O و 5% 2Co) و دمای 37 درجه سانتی‌گراد قرار گرفت. فعالیت انقباضی قطعه مجزای فوندوس معده با استفاده از یک ترانس دیوسر ایزوتونیک با کشش g2 توسط فیزیوگراف نارکوبیوسیستم ثبت شد. دامنه و فرکانس انقباضات خودبخودی با گروه‌های کنترل با استفاده از آ‍زمون آماری student t-test مقایسه شد و در تمامـی موارد 05/0p< معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: هیچ تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های استرس غوطه‌وری در آب و گروه‌های کنترل آن‌ها به جز در گروه 24 ساعته مشاهده نشد. دامنه انقباظات خودبه‌خودی 161 درصد افزایش یافت. نتیجه‌گیری: در مدل قطعه مجزای فوندوس معده این نتیجه به دست آمد که افزایش در فعالیت انقباضی معده فقط 24 ساعت بعد از استرس غوطه‌وری رخ می‌دهد. این مسئله بیانگر این مطلب می‌باشد که عوامل گاستریک و عوامل غیرگاستریک در افزایش حرکات معده بر اثر استرس غوطه‌وری در آب دخالت دارند. عوامل غیرگاستریک(مثل عصب واگ، هورمون‌های سیستمیک و ...) که به سرعت عمل می‌کنند، اثرشان مدت زمان کوتاهی بعد از استرس در مدل‌های حیوانی زنده می‌تواند دیده شود ولی در مدل قطعه مجزای فوندوس که عوامل غیرگاستریک بر آن موثر نیست یک افزایش تاخیری در حرکات می‌تواند دیده شود که به سنتز سلولی محصولات مشابه IEGs(Immediate Early Genes) و HSPs(Heat Shock Proteins) و امثال آن نسبت داده می‌شود.fa_IR
dc.format.extent339
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectمعدهfa_IR
dc.subjectاسترس غوطه‌وری در آبfa_IR
dc.subjectفوندوس ایزولهfa_IR
dc.subjectفیزیولوژیfa_IR
dc.titleاسترس غوطه‌وری در آب، فاز تاخیری حرکات قطعه مجزای فوندوس معده موش صحرایی را افزایش می‌دهدfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue50
dc.citation.spage27
dc.citation.epage32


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد