مقایسه کفش های استاندارد خارجی و داخلی در ارتباط با برخی از متغیرهای بیومکانیکی مرتبط با شکستگی استرسی درشت ‌نی در دوندگان تفریحی مرد جوان سالم

Abstract

زمینه و هدف: کفش ورزشی بعنوان یکی از عوامل مهم در جلوگیری از آسیب‌های مرتبط با دویدن عنوان شده است. هدف از تحقیق حاضر مقایسه تأثیر کفش­های استاندارد خارجی (ادیداس) و داخلی (نهرین) بر برخی از متغیرهای بیومکانیکی مرتبط با شکستگی استرسی درشت­نی در دوندگان تفریحی مرد جوان سالم بود.

روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، پانزده دونده جوان سالم (با میانگین سنی 27/2±35 سال، قد 39/5±93/180 سانتی‌متر و وزن 84/8±30/85 کیلوگرم)، در شرایط یکسان، با کفش‌های نهرین و آدیداس جداگانه عمل دویدن با سرعت کنترل شده را انجام دادند. نیروی عکس العمل زمین شامل حداکثر نیروهای عکس­العمل در دو جهت عمودی و قدامی- خلفی، سرعت بارگذاری نیروهای عمودی و قدامی- خلفی، زمان رسیدن به حداکثر نیروهای عمودی و قدامی- خلفی و در نهایت زمان کل این نیروها در مرحله اتکای دویدن با استفاده ازصفحه نیروسنج اندازه گیری شد. اطلاعات بدست امده با آزمون تی همبسته در نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (05/0p≤).

یافته‌ها: نتایج نشان داد که اگر چه بین دو نوع کفش، در متغیرهای حداکثر نیروهای عکس­العمل عمودی و قدامی- خلفی، سرعت بارگذاری نیروهای عمودی و قدامی- خلفی، زمان رسیدن به حداکثر نیروهای عمودی و قدامی- خلفی و زمان کل این نیروها در مرحله اتکای دویدن، تفاوت معنی­داری مشاهده نشد (05/p>)، با وجود این، زمان رسیدن به حداکثر نیروی عکس­العمل عمودی زمین در کفش آدیداس 8% بیشتر از کفش نهرین بود (01/0=p).

نتیجه‌گیری: در این ارتباط می توان نتیجه گرفت که بین دو نوع کفش آدیداس و نهرین در برخی از نیروهای اعمال شده به پا طی دویدن تفاوتی وجود ندارد؛ بنابراین کفش نهرین می­تواند با ویژگی­های یکسان جذب نیرو و کاهش ریسک ­فاکتورهای آسیبی دویدن با هزینه کمتر برای دوندگان تفریحی پیشنهاد شود.