اثر مکمل یاری کلسیتریول بر نمایه‌های متابولیک و فشارخون در بیماران دیابتی نوع2: کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور

Abstract

زمینه و هدف: بر اساس مطالعات گذشته، ویتامینD ارتباط معکوسی با برخی از نمایه‌های قند و لیپید داشته و کمبود آن عامل خطری برای دیابت نوع2 و بیماری قلب و عروق محسوب می‌شود؛ لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر فرم فعال خوراکی ویتامینD (کلسیتریول) بر پروفایل قند و لیپید و فشارخون در بیماران دیابتی نوع2 بود. روش کار: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور، 90 بیمار دیابتی نوع2 با سطوح 25 هیدروکسی ویتامینD سرم کمتر از 30 نانوگرم بر میلی‌لیتر و منتخب از کلینیک دیابت بعثت رشت در استان گیلان، به مدت 8 هفته مکمل 50000 واحدی ویتامینD یا دارونما دریافت نمودند. پیامدهای اولیه این مطالعه، سطوح 25 هیدروکسی ویتامینD، هموگلوبین گلیکوزیله سرم و کلسترول HDL (High-Density Lipoprotein) و پیامدهای ثانویه این مطالعه، قند و انسولین ناشتای سرم، مقاومت و حساسیت به انسولین، سایر اجزای لیپیدی و فشارخون بود که قبل و پس از مداخله بررسی و بین دو گروه مقایسه گردیدند. یافته‌ها: مکمل یاری با ویتامینD، منجر به افزایش معنی‌دار سطوح سرمی کلسیتریول و کلسترول HDL و هم چنین کاهش معنی‌دار کمتر از 1 درصد در هموگلوبین گلیکوزیله سرم شد (001/0>p) اما تفاوت تغییرات مقاومت و حساسیت به انسولین، توتال کلسترول، تری گلیسیرید، کلسترولLDL (Low-Density Lipoprotein) و فشارخون سیستول و دیاستول بین دو گروه مداخله و دارونما معنی‌دار نبود (05/0<p). نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های حاصل از این مطالعه، مکمل یاری هفتگی با 50000 واحد ویتامینD به مدت8 هفته، ضمن جبران کمبود سطوح سرمی این ویتامین، باعث کاهش هموگلوبین گلیکوزیله و افزایش کلسترول HDL سرم در بیماران دیابتی نوع2 شد اما تاثیری بر گلوکز و انسولین ناشتای سرم، مقاومت و حساسیت به انسولین و فشارخون در این بیماران نداشت.