ارزﻳابی سطوح پروفایل لیپیدی و LDL اکسید شده در فنوتیپهای مختلف آنزﻳم پاراکسوناز در بیماران مبتلا به دژنرسانس وابسته به سن ماکولای مرطوب

Abstract

زمینه و هدف: عدم تعادل بین عوامل اکسیداتیو و آنتی اکسیدان‌ها یکی از پیش زمینه‌های مهم در بروز بیماری دژنرسانس وابسته به سن ماکولای مرطوب (ARMD مرطوب) است. هدف این مطالعه تعیین فنوتیپ‌های پاراکسوناز و بررسی سطوح پروفایل‌های لیپیدی در فنوتیپ‌های مختلف است. روش کار: از مجموع 90 بیمار، 45 بیمار مبتلا به ARMD مرطوب و 45 فرد سالم تحت نظر پزشک متخصص انتخاب شدند. فعالیت پاراکسوناز در مقابل سوبستراهای پاراکسون و فنیل استات سنجش شد. پروفایل لیپیدی و LDL اکسید شده به ترتیب با روش‌های رنگ سنجی و الایزا اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: سه فنوتیپ AA با فعالیت آنزیمی پایین، AB با فعالیت آنزیمی متوسط و BB با آنزیمی بالا مشخص شد. اختلاف معناداری در توزیع فنوتیپ‌های پاراکسوناز بین بیماران ARMD مرطوب در مقایسه با افراد سالم وجود داشت (01/0=P، 17/6= chi-square). میانگین سطوح OX-LDL در سه فنوتیپ پاراکسوناز (05/0 > P) و نسبت OX-LDL/HDL در فنوتیپ‌های AA و AB در بیماران نسبت به افراد سالم بالاتر بود (به ترتیب 001/ 0=P و 01/. =P). تفاوت معناداری در سطوح OX-LDL بین فنوتیپ‌های پاراکسوناز بیماران (7/0 =P) دیده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به مولتی فاکتوره بودن ARMD مرطوب، سطوح افزایش یافته OX-LDL و OX-LDL/HDL بعنوان بیومارکرهای استرس اکسیداتیو و فنوتیپ‌های ضعیف و متوسط PON1 به پیشرفت بیماری کمک می‌کند. با توجه به وجود فنوتیپ قوی PON1 در جمعیت کمی از این بیماران، نقش اکسیداتیو عوامل موثر دیگر نیز در این بیماری قابل بررسی است.