نقش واسطه‌ای سبک مقابله در رابطه بین طرحواره‌های سازش نایافته اولیه و نشانه‌‌های مرضی اختلال‌های شخصیت

Abstract

چکیده زمینه و هدف : اختلال­های شخصیت یکی از اختلال مهم و دشوار در روان­شناسی هستند این اختلال­ها می­توان تاثیر زیادی بر روی جامعه و فرد بگذارد و هزینه مختلفی از نظر مادی و معنوی بر جامعه تحمیل کنند از روی بررسی چگونگی شکل­گیری این اختلال­ها و عوامل موثر بر آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است.پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه­ای سبک مقابله در رابطه بین طرحواره­های سازش نایافته اولیه و نشانه­شناسی اختلال‌های شخصیت انجام شد. روش کار: توصیفی از نوع همبستگی بود. بدین منظور 495 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب که در سال تحصیلی 1396-1397 مشغول به تحصیل بودند، به روش نمونه‌برداری خوشه‌ای انتخاب و پرسشنامه طرحواره‌های سازش نایافته اولیه (1999)، سیاهه جبران یانگ (1995)، سیاهه اجتناب یانگ و رای (یانگ و رای 1994) و فرم کوتاه سیاهه محور دو کولیج (2001) را تکمیل کردند. روی‌آورد آماری این پژوهش تحلیل مسیر بود. یافته ­ها : یافته‌های پژوهش نشان دادند که طرحواره­های سازش نایافته اولیه بریدگی و طرد، سبک­های مقابله اجتناب، جبران افراطی و نشانه­های مرضی اختلال­های شخصیت با یکدیگر رابطه مثبت و معنادار داشتند. طرحواره­های سازش نایافته اولیه بریدگی و طرد با سبک­های مقابله اجتناب و جبران افراطی رابطه مثبت و معنادار داشتند. همچنین، سبک­های مقابله در رابطه بین طرحواره­های سازش نایافته اولیه بریدگی و طرد و نشانه­های مرضی اختلال­های شخصیت نقش واسطه‌ای داشتند. نتیجه ­گیری : تحلیل یافته­ها نشان می­دهد که طرحواره­ها از سوی باعث شکل­گیری و تداوم سبک­های مقابله می­شوند از سوی دیگر هسته اصلی نشانه­­های مرضی اختلال‌های شخصیت هستند.