| dc.contributor.author | امیرساسان, رامین | fa_IR |
| dc.contributor.author | خالقی آنباردان, میرمجید | fa_IR |
| dc.contributor.author | ضرغامی خامنه, علی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T09:15:31Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T09:15:32Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T09:15:31Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T09:15:32Z | |
| dc.date.issued | 2015-08-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1394-05-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | امیرساسان, رامین, خالقی آنباردان, میرمجید, ضرغامی خامنه, علی. (1394). تأثیر حاد تمرینات مقاومتی وامانده‌ساز و مصرف مقادیر مختلف کافئین بر پاسخ اینترلوکین-6. مجله علوم پزشکی رازی, 22(134), 49-58. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-3922-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595791 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: با توجه به نتایج محدود و متناقض مربوط به اثرات حاد ترکیبات متیل‌گزانتینی بر پاسخ‌های التهابی ناشی از فعالیت‌بدنی، مطالعه‌ی حاضر به‌منظور تعیین تأثیر مصرف حاد مقادیر مختلف کافئین بر پاسخ اینترلوکین-6 سرمی مردان والیبالیست متعاقب انجام یک جلسه فعالیت مقاومتی وامانده‌ساز انجام شد.
روش‌کار: 30 مرد والیبالیست (میانگین سن 45/1±47/21 سال، درصد چربی 11/3±47/10 درصد و شاخص توده‌ی بدنی 26/1±15/23 کیلوگرم بر مجذور متر) در قالب یک طرح نیمه‌تجربی و دوسویه کور به‌طور تصادفی در سه گروه مکمل (با 6 و 9 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کافئین) و شبه‌دارو (6 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن دکستروز) جایگزین شدند. آزمودنی‌ها 45 دقیقه پس از مکمل‌دهی در یک قرارداد فعالیت مقاومتی با وزنه (شامل 7 حرکت در 3 نوبت با 80 درصد یک تکرار بیشینه تاحد واماندگی) شرکت نمودند. تغییرات شاخص التهابی (اینترلوکین-6 سرمی) طی سه مرحله (حالت پایه، 45 دقیقه بعد از مصرف مکمل (قبل از فعالیت) و بلافاصله پس از قرارداد تمرینی) اندازه‌گیری شد. داده‌های نرمال با آزمون‌های تحلیل واریانس مکرر و تعقیبی بونفرونی در سطح معنی‌داری 05/0 بررسی شد.
یافته‌ها: نتایج حاکی است که مصرف حاد مقادیر 6 و 9 میلی‌گرم کافئین در حالت پایه منجر به افزایش معنی‌دار تغییرات اینترلوکین-6 سرم می‌شوند (0/05&lep). به‌علاوه، مصرف هر دو مقادیر 6 و 9 میلی‌گرم کافئین در تعامل با فعالیت مقاومتی باعث تشدید پاسخ افزایشی شاخص التهابی در مقایسه با گروه دارونما شد (0/05&lep).
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر، می‌توان نتیجه گرفت که مصرف حاد مقادیر مختلف کافئین در حالت پایه باعث التهاب سطح پایین (افزایش اینترلوکین-6 سرمی) شده و همچنین توانایی لازم جهت تعدیل پاسخ شاخص التهابی مردان والیبالیست ناشی از انجام یک جلسه فعالیت مقاومتی وامانده‌ساز را ندارد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 2210 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | اینترلوکین-6 | fa_IR |
| dc.subject | کافئین | fa_IR |
| dc.subject | تمرینات حاد مقاومتی | fa_IR |
| dc.subject | فیزیولوژی ورزش | fa_IR |
| dc.title | تأثیر حاد تمرینات مقاومتی وامانده‌ساز و مصرف مقادیر مختلف کافئین بر پاسخ اینترلوکین-6 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 22 | |
| dc.citation.issue | 134 | |
| dc.citation.spage | 49 | |
| dc.citation.epage | 58 | |
