فراوانی عفونت ویروس سن سیشیال تنفسی و علائم بالینی آن در کودکان مبتلا به عفونت حاد دستگاه تنفسی در بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) در سال 1380

Abstract

RSV(Respiratory syncicial virus) اصلی‌ترین عامل ایجاد کننده برونشیولیت و پنومونی در کودکان زیر 1 سال و مهم‌ترین عامل بیماری‌زای دستگاه تنفس در اوایل دوران کودکی است. هدف از این پژوهش تعیین فراوانی عفونت ویروس سن‌سیشیال تنفسی و بررسی علائم بالینی آن در کودکان مبتلا به عفونت حاد دستگاه تنفسی تحتانی بوده است. این مطالعه توصیفی ـ مقطعی روی 83 بیمار در محدوده سنی 2 ماه تا 14 سال که مبتلا به عفونت حاد دستگاه تنفسی تحتانی(برحسب معیار تشخیصی بالینی) بوده و در بخش عفونی کودکان بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) در 8 ماه نخست سال 1380 بستری شده بودند، انجام شد. روش کار بدین ترتیب بود که پس از گرفتن نمونه نازوفارنکس با سواب، آزمون ایمونوفلورسانس(IFA) اختصاصی روی نمونه‌ها صورت گرفت و نتایج IFA ثبت شد سپس با استفاده از نرم‌افزار 9SPSS بر حسب سن و جنس و علائم بالینی مقایسه گردید. براساس نتایج به دست آمده میانگین سن بیماران 88/5 ماه بود و 20 مورد از نظر RSV مثبت بودند(23% از کل موارد عفونت‌های حاد تنفسی بستری شده). در بیماران RSV مثبت نسبت پسر به دختر 8/1 به دست آمد و اغلب آن‌ها در محدوده سنی 6-2 ماه قرار داشتند. شایع‌ترین علائم بالینی در این بیماران(هر دو جنس و تمام گروه‌های سنی) به ترتیب سرفه، تب، آب‌ریزش بینی، ویزینگ و دیسترس تنفسی بوده است و در 25% موارد سابقه آلرژی وجود داشت. براساس بررسی‌های آماری، ارتباط بین فراوانی علائم بالینی و جنسیت معنی‌دار نبود. هم‌چنین اختلاف معنی‌داری بین میانگین سنی افراد دارای یک علامت بالینی و افراد فاقد آن علامت بالینی مشاهده نشد. با توجه به علائم بالینی شایع و نیز استفاده از روش IFA به خصوص در شیرخواران زیر 6 ماه مبتلا به عفونت حاد دستگاه تنفس و در فصل‌های سرد سال، می‌توان با تشخیص قطعی و به موقع عفونت RSV از مصرف بی‌مورد آنتی‌بیوتیک‌ها جلوگیری کرد.