نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorموسوی بهار, سید حبیب‌ا...fa_IR
dc.contributor.authorامیرزرگر, محمدعلیfa_IR
dc.contributor.authorباب‌الحوائجی, هوشنگfa_IR
dc.contributor.authorکاشانی, خسرو مانیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:15:03Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:15:03Z
dc.date.available1399-08-23T09:15:03Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:15:03Z
dc.date.issued2007-07-01en_US
dc.date.issued1386-04-10fa_IR
dc.identifier.citationموسوی بهار, سید حبیب‌ا..., امیرزرگر, محمدعلی, باب‌الحوائجی, هوشنگ, کاشانی, خسرو مانی. (1386). بررسی میزان موفقیت جراحی پرکوتانئوس در درمان سنگ کلیه بیماران مبتلا به ناهنجاری‌های مادرزادی کلیوی. مجله علوم پزشکی رازی, 14(55), 173-179.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-747-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595755
dc.description.abstract    زمینه و هدف: افراد مبتلا به ناهنجاری‌های مادرزادی کلیه، استعداد بیش‌تری برای تشکیل شدن سنگ در کلیه داشته و شانس دفع سنگ در آنها نیز کمتر می‌باشد. درمان سنگ این گونه کلیه‌ها به روش پرکوتانئوس، به علت آناتومی خاص آنها در ناحیه خلف صفاق، مورد بحث و جدل است. بنابراین در این مطالعه، میزان تأثیر و بی‌خطر بودن این روش جراحی کم تهاجمی، در بیماران مبتلا به ناهنجاری‌های مادرزادی کلیه ارزیابی شد. روش بررسی: تعداد 15 بیمار دارای سنگ در کلیه‌های با ناهنجاری مادرزادی، تحت عمل جراحی PCNL(Percutaneous nephrolithotomy) قرار گرفتند. متوسط سن آنها، 8/34 سال بود. 8 نفر از آنها، مرد بودند. اطلاعات مربوط به نوع ناهنجاری کلیه، اندازه سنگ، محل ایجاد مسیر، تعداد مسیر ایجاد شده، میزان عاری شدن از سنگ، میزان عوارض جراحی، نیاز به تزریق خون و موارد نیاز به تکرار جراحی (RePCNL=Repeat percutaneous nephrolithotomy) جمع‌آوری شد و مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: بیش‌تر بیماران(7 نفر)، کلیه نعل اسبی داشتند، 2 مورد، کلیه نابجای لگنی و 6 نفر دیگر، کلیه‌های بدچرخیده و مینیاتوری داشتند. مسیر نفروستومی در 3/53% موارد، از محل پل فوقانی، در 3/33% موارد، از پل تحتانی و در 3/13% موارد نیز، از طریق پل میانی ایجاد شد. فقط در 2 بیمار از دو مسیر استفاده شد. 3 نفر به تکرار جراحی نیاز پیدا کردند. 2 مورد آسیب به پلور گزارش گردید که تحت درمان نگهدارنده قرار گرفتند. هیچ یک از بیماران به انتقال خون نیاز پیدا نکردند. پس از یک یا دو بار جراحی، میزان عاری شدن کامل از سنگ، 87% و عاری شدن نسبی، 13% بود. نتیجه‌گیری: روش PCNL در درمان سنگ کلیه بیماران مبتلا به ناهنجاری‌های کلیوی، مورد بحث بوده و اغلب نیاز به دستیابی از طریق پل فوقانی می‌باشد. میزان موفقیت بالا و عوارض کم، نشانگر آنست که این روش جراحی کمتر تهاجمی، یک روش موثر و مطمئن برای درمان این گروه از بیماران مشکل می‌باشد.fa_IR
dc.format.extent152
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subject1 – کلیه 2 – ناهنجاری‌ها 3 – عوارض عمل 4 – روش جراحی 5 – کم تهاجمیfa_IR
dc.subjectجراحی کلیه و مجاری ادراریfa_IR
dc.titleبررسی میزان موفقیت جراحی پرکوتانئوس در درمان سنگ کلیه بیماران مبتلا به ناهنجاری‌های مادرزادی کلیویfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue55
dc.citation.spage173
dc.citation.epage179


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد