• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله علوم پزشکی رازی
    • دوره 14, شماره 55
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله علوم پزشکی رازی
    • دوره 14, شماره 55
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    بررسی مقایسه‌ای روشهای میکروایمونوفلئورسانس، الیزا، کیت تشخیص سریع Dima و رنگ‌آمیزی گیمنز در تشخیص سرویسیت کلامیدیایی

    (ندگان)پدیدآور
    امیرمظفری, نورفروهش تهرانی, هماگنجی, لیلا
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    275.0کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    پژوهشي
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
        زمینه و هدف: کلامیدیا تراکوماتیس، یکی از متداول‌ترین باکتری‌های منتقل شونده از طریق جنسی است. این باکتری، عفونت‌های متعددی چون اورتریت، سرویسیت، اندومتریت، اپیدیدیمیت و لنفوگرانولوم آمیزشی را در دستگاه تناسلی ـ ادراری هر دو جنس مرد و زن، ایجاد می‌کند. میزان شیوع سرویسیت کلامیدیایی در جوامع مختلف، متغیر است. در یک مطالعه، میزان شیوع سرویسیت کلامیدیایی در زنانی امریکایی که از نظر جنسی فعال هستند، 15-5% و در زنان حامله، 2/1% تعیین شده است. هدف از این مطالعه، بررسی میزان شیوع سرویسیت کلامیدیایی و سپس مقایسه روشهای تشخیصی الیزا، میکروایمونوفلئورسانس(MIF=Microimmunofluorescence)، کیت تشخیص سریع Dima و روش میکروسکوپی مستقیم با رنگ‌آمیزی Giemenz، در تشخیص کلامیدیا بوده است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، 137 خانم مبتلا به سرویسیت(بنا بر تشخیص پزشک متخصص زنان و زایمان) مراجعه کننده به درمانگاه ژنیکولوژی بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) و آزمایشگاه تشخیص طبی نیلو، مورد بررسی قرار گرفتند. به وسیله دو سواب، از اندوسرویکس بیماران نمونه‌برداری شد. یک سواب، جهت انجام تست تشخیص سریع با استفاده از کیت و سواب دیگر، جهت رنگ‌آمیزی Gimenez بکار گرفته شد. از بیماران، جهت انجام آزمایش‌های الیزا و میکروایمونوفلئورسانس نیز خونگیری بعمل آمد. نتایج بدست آمده، با استفاده از نرم‌افزار (version 12)SPSS و آزمون Mc Nemar تحلیل گردیدند. یافته‌ها: با انجام روش الیزا، در 18 بیمار، آنتی‌بادی IgG و در 4 بیمار، آنتی‌بادی IgM بر علیه کلامیدیا تراکوماتیس مثبت گردید. با استفاده از روش میکروایمونوفلئورسانس، 10 بیمار، دارای آنتی‌بادی IgG و 3 بیمار، دارای آنتی‌بادی IgM بر علیه کلامیدیا تراکوماتیس بودند. کیت تشخیص سریع Dima، در 5 بیمار مثبت شد. در هیچ یک از لامهای رنگ‌آمیزی شده به روش گیمنز، انکلوژن بادی کلامیدیایی دیده نشد. نتیجه‌گیری: براساس روش میکروایمونوفلئورسانس که در بین روشهای سرولوژی، روش استاندارد طلایی در تشخیص عفونت کلامیدیایی می‌باشد، میزان شیوع سرویسیت کلامیدیایی در این مطالعه، 2/7% تعیین گردید. در مقایسه تعیین آنتی‌بادی IgM با روش الیزا و همچنین مقایسه کیت تشخیص سریع Dima و میکروایمونوفلئورسانس، اختلاف معنی‌داری وجود نداشت، اما در مقایسه تعیین آنتی‌بادی IgG با روشهای الیزا و میکروایمونوفلئورسانس، اختلاف معنی‌داری مشاهده گردید. بنابراین توصیه می‌شود که نتایج مثبت آنتی‌بادی IgG به روش الیزا، با روش میکروایمونوفلئورسانس تأیید گردد. همچنین رنگ‌آمیزی گیمنز در تشخیص سرویسیت کلامیدیایی توصیه نمی‌شود.
    کلید واژگان
    1 – کلامیدیا تراکوماتیس 2 – میکروایمونوفلئورسانس 3 – الیزا 4 - سرویسیت
    میکروبیولوژی

    شماره نشریه
    55
    تاریخ نشر
    2007-07-01
    1386-04-10
    ناشر
    دانشگاه علوم پزشکی ایران

    شاپا
    2228-7043
    2228-7051
    URI
    http://rjms.iums.ac.ir/article-1-729-fa.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595737

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب