نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشجاع مرادی, محمدحسنfa_IR
dc.contributor.authorعلوی, احسانfa_IR
dc.contributor.authorضرابی, بهمنfa_IR
dc.contributor.authorپیله وری, زهراfa_IR
dc.contributor.authorکاویانی, احمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:14:18Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:14:18Z
dc.date.available1399-08-23T09:14:18Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:14:18Z
dc.date.issued2008-09-01en_US
dc.date.issued1387-06-11fa_IR
dc.identifier.citationشجاع مرادی, محمدحسن, علوی, احسان, ضرابی, بهمن, پیله وری, زهرا, کاویانی, احمد. (1387). ارزیابی بیماران انتقال یافته با سرویس امداد هوایی تهران: ضرورت استفاده از معیار مناسب برای تریاژ مصدومان. مجله علوم پزشکی رازی, 15, 99-106.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-1011-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595689
dc.description.abstract  زمینه و هدف: سرویس امداد هوایی با فراهم آوردن امکانات و اقدامات درمانی پیشرفته در کوتاه‌ترین زمان برای مصدومان و کاهش زمان انتقال آنها به مراکز درمانی پیشرفته، نقش مهمی درکاهش مرگ و میر بیماران ایفا می‌نماید. هدف از این مقاله بررسی مصدومان انتقال یافته با سرویس امداد هوایی تهران و اقدامات انجام گرفته در جریان آن است.   روش بررسی: در قالب یک مطالعه گذشته‌نگر و مقطعی، داده‌های مربوط به بیمارانی که در سال 1382 با هلیکوپتر امداد به بیمارستان امام‌خمینی منتقل شده بودند، از مرکز اطلاعات اورژانس گردآوری شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار ( version 11.5 ) SPSS صورت گرفت.   یافته‌ها: تعداد بیماران انتقال یافته در جریان 244 مأموریت سرویس امداد هوایی به بیمارستان امام خمینی در مجموع برابر 518 مورد بود. تروما، شایع‌ترین علت انتقال مصدومان بود (8/94% غیرنافذ، 9/1% نافذ) و تنها 3/3% بیماران به‌دلایلی غیر از تروما منتقل شده‌بودند. حادثه‌خیزترین منطقه، جاده هراز بود که 1/18% مصدومان را به خود اختصاص می‌داد. بیش‌تر مأموریت‌ها در دو بازه زمانی 11-10 صبح و 14 تا 17 بعدازظهر انجام شده بودند. نزدیک به 3/1 موارد انتقال به صورت ثالثیه انجام شده بود. مهم‌ترین اقدامات درمانی انجام گرفته عبارت بودند از سرم‌تراپی (4/84%)، کنترل خونریزی (53%)، برقراری راه هوایی مناسب از طریق لوله تراشه (6/22%) و تعبیه Chest Tube (3/1%). میانگین زمان پاسخ و زمان نجات به ترتیب 17 و 40 دقیقه بود. میانگین نمره Revised Trauma Score)RTS ( در مصدومان 5/7 بود و تنها 3% مصدومان RTS کمتر از 4 داشتند.   نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشانگر آن است که اقدامات درمانی انجام گرفته در حین انتقال بیماران ناکافی بوده و داروهای تجویز شده بسیار محدود بوده‌است. وقوع بیش از نیمی از مأموریت‌های سرویس امداد هوایی تنها در 7 نقطه مشخص از منطقه تحت پوشش، حادثه‌خیز بودن این مناطق را نشان می‌دهد. بالا بودن میانگین نمره RTS بیماران نشانه آن است که بیماران برمبنای سیستم غربالگری مناسب جهت انتقال با سرویس امداد هوایی انتخاب نشده‌اند و در انتخاب بیماران، تریاژ بیش‌ از حد رخ داده‌است. توجه بیش‌تر به مناطق حادثه‌خیز، بکارگیری استانداردهای مربوط به هلیکوپتر اورژانس، استفاده از معیار مناسب جهت غربالگری بیماران و تجهیز سرویس امداد هوایی تهران با امکاناتی نظیر تله‌مدیسین ضروری به نظر می‌رسد.fa_IR
dc.format.extent192
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectکلیدواژه‌ها: 1 – تروما 2 – سرویس امداد هوایی 3 – اقدامات پیش‌بیمارستانی 4 – تریاژfa_IR
dc.subjectطب اورژانسfa_IR
dc.titleارزیابی بیماران انتقال یافته با سرویس امداد هوایی تهران: ضرورت استفاده از معیار مناسب برای تریاژ مصدومانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.spage99
dc.citation.epage106


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد