مقایسه اثر ضد قارچی فلوکونازول به تنهایی و همراه با ذرات نانونقره بر روی کاندیداهای مولد ولوواژینیت مزمن کاندیدیایی

Abstract

زمینه و هدف: ولوواژینیت کاندیدیایی ( VVC= Vulvovaginitis Candidal )، عفونت دستگاه تناسلی زنان است که بر اثر رشد بیش از حد گونه‌های کاندیدا به ویژه کاندیدا آلبیکنس ( Candida albicans ) ایجاد می شود و گاهی به صورت مزمن و عودکننده در می ­ آید . فلوکونازول یکی از داروهای متداول است که در درمان این بیماری به کار می رود. البته مقاومت نسبت به این دارو نیز دیده شده است. بنابراین ما برآن شدیم تا در جهت بهبود درمان، اثر توام فلوکونازول با ذرات نانونقره را بر روی گونه های کاندیدای جداشده از ولوواژینیت مزمن و عودکننده کاندیدیایی بررسی کنیم. روش کار: این مطالعه یک روش آزمایشگاهی تجربی است که بر روی 30 نمونه از بیماران کاندیدیایی مزمن انجام شده است. نمونه ها مورد آزمایش مستقیم، کشت و آزمایش ‌ های تکمیلی برای شناسایی گونه های مختلف کاندیدا از قبیل کشت روی کاندیدا کروم آگار ( Chrome agar )، جرم تیوب (Germ tube) ، تست دما و آزمایش جذب قندها ( API 20 AUX Sugar Assimilation ) قرار گرفتند و سپس فلوکونازول و نانوسیلور هر یک به تنهایی و همراه با یکدیگر بر روی هر کدام از گونه ‌ ها به روش میکرودایلوشن براث ( Broth (Dillution آزمایش و یافته ها بر اساس رگرسیون لجستیک و آزمون من-ویتنی بیان شد. یافته ­ ها: در بررسی ما 30 نمونه ولوواژینیت مزمن کاندیدیایی شناخته شد که عامل آن ‌ ها به ترتیب فراوانی عبارت از کاندیدا آلبیکنس، گلابرات ( (Glabrata ، کروزی Krusei) )، تروپیکالیس( (Tropicalis ، پاراپسیلوزیس( Parapsilosis ) و فاماتا ( Famata ) بودند. هم چنین یافته ها نشان داد که فلوکونازول در دامنه گسترده‌ای از غلظت، بین 4-128میکروگرم درمیلی لیتر، قادر به مهار رشدگونه‌های کاندیدا می باشد. هم چنین فعالیت ضد قارچی آن، همراه با نانوسیلور در مقایسه با کاربرد تنهایی آن افزایش داشت. نتیجه‌گیری: بهره‌گیری از آزمایشگاه برای تشخیص صحیح عفونت و نیز تعیین حساسیت در آزمایشگاه و تجویز نانوسیلور همراه با فلوکونازول در فرمولاسیون‌های داروهای موضعی برای درمان کاندیدیازیس مزمن واژینال و جلوگیری از موارد عود کننده می تواند مفید باشد.