ارتباط متقابل پلی مورفیسمCETP Taq1Bو مقدار چربی دریافتیبر سطحHDL-cبا توجه به وضعیت پروفایل لیپیددر افراد مبتلا به دیابت نوع 2

Abstract

زمینه و هدف: اختلال لیپید از مشکلات اصلی افراد مبتلا به دیابت نوع 2 و از دلایل اصلی بیماری های قلبی و عروقی می باشد. در این مطالعه ارتباط بین پلی مورفیسم CETPTaq1Bو HDL-c در افراد دارای اختلال لیپیدی و طبیعی مبتلا به دیابت نوع 2 ساکن تهران با دریافت های مختلف چربی بررسی شد.

روش کار: در این مطالعه مقطعیمقایسه ای 184 نفرمبتلا به دیابت نوع 2 بررسی شدند. اطلاعات از تکمیل پرسشنامهبسامد خوراک، انجام بررسی های تن سنجی و اندازه گیری سطوح لیپیدی سرمبدست آمد. پلی مورفیسم با روشPCR-RFLP بررسی شد. از آزمون هایChi-Square، ANOVA و ANCOVAجهت تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد.

یافته ها: فراوانی ژنوتیپB1B1بر اساس وضعیت پروفایل لیپید افرادتفاوت معنی دار داشت( 0.01=P). بین پلی مورفیسم و سطح HDL-c ارتباط معنی داری دیده نشد. ارتباط متقابل بین پلی مورفیسم و مقدار مصرف چربی کل بر سطحHDL-c در افرادبدون اختلال لیپید وجود داشت (0.02 Pinteraction=)، اما در افراددارای اختلال لیپید ارتباط متقابلی دیده نشد. در افرادی که چربی کل پایین تری دریافت می کردند، در ژنوتیپ B2B2نسبت به ژنوتیپB1B1سطحHDL-c به طور معنی داری بالاتر بود(0.03 P=).

نتیجه گیری: ژنوتیپB1B1احتمال ابتلا به اختلال لیپید در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 را بالا می برد. دریافت چربی کل رژیم غذایی بر ارتباط بین پلی مورفیسمCETPTaq1B و سطح HDL-cدر بیماران بدون اختلال لیپید موثر است.