گیرنده های سروتونین - به کجا می روند؟

Abstract

سی و سه سال پیش، گادوم و پیکارلی گیرنده های سروتونین الئوم خوکچه هندی را بر اساس اثرات در بلوک روده ای ناشی از سروتونین، به انواع دی بنزیلین ( در مغز، به (M) مهاری تقسیم ) و M و D انقباضات عضلات صاف گونه جایگاههایی اختصاصی اتصال به لیگاند برای 5-HT مورفین کردند. در پی آن، تعیین موضع D طبقه بندی 10 زیر این زیرگونه ها مورد مناقشه است، 5-HT در مغز رت منجر شده است. گرچه اهمیت عملکردی بسیاری از گیرنده و 5-HT1 شواهدی وجود دارند که نشان می دهند این گیرنده ها را می توان بر اساس ماهیتشان در کوپل شدن با و یا به نظر 5-HT1 پیامبرهای ثانویه زیر گروهی کانالهای یونی، به دو گروه عمده تقسیم کرد. بر این مبنا باشند 5-HT2 که از طریق آدنیلات سیکلاز (اغلب زیر گونه ها خانواده گیرنده های وابسته به G می رسد گیرنده های ) و یا فسفا از گیرنده های مرکزی 5HT2 تیدیل اینوزیتول 5-HT3 ( که امروزه تحت نام M پروتئین شناخته ) عمل می کنند. (زیرگونه های می شوند ) به نظر می رسد متعلق به خانواده بزرگ کانالهای یونی باشند که توسط لیگاند باز و بسته می شوند. در فراهم آمدن امکان تقسیم بندی زیر گونه های گیرنده سروتونین به عنوان مولکولهای پروتئینی خاصی که توسط ژنهای ویژه ای رمزگردانی می شوند، تکنیک کلون سازی این گیرنده ها اهمیت بسزایی داشته است. مسئله ای که امروزه با آن مواجهیم این است که بین تغییراتی که در فعالیت سلولی زیر گونه های مختلف گیرنده سروتونین رخ می دهند با کثرت تغییرات رفتاری که در پی اثرات سروتونین در مغز بوجود می آیند، ارتباطی پیدا کنیم. مقاله حاضر خلاصه ای است درباره نقش در تنظیم حرارت، تعدیل عملکرد دستگاه قلبی – عروقی، اختلالات غذا خوردن، جنسی، حالات اضطرابی، پرخاشگری، اسکیزوفرنی و افسردگی، 5-HT اختصاصی زیر گونه های گیرنده خواب، فعالیت ضمن اینکه چکیده های از رابطه بین این گیرنده ها و دخالت احتمالی آنها در اتیولوژی بیماریهای مذکور ارائه می شود.