| dc.contributor.author | نجفی, الهه | fa_IR |
| dc.contributor.author | رفیعی سفیددشتی, راحله | fa_IR |
| dc.contributor.author | رام پیشه, زهرا | fa_IR |
| dc.contributor.author | امنی, فریبا | fa_IR |
| dc.contributor.author | حدیقی, رامتین | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T09:13:19Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T09:13:19Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T09:13:19Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T09:13:19Z | |
| dc.date.issued | 2020-05-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1399-02-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | نجفی, الهه, رفیعی سفیددشتی, راحله, رام پیشه, زهرا, امنی, فریبا, حدیقی, رامتین. (1399). بررسی شیوع آلودگی به انتروبیوس ورمیکولاریس در کودکان 6-2 ساله مهدکودک‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی ایران، شهر تهران سال تحصیلی 98-1397. مجله علوم پزشکی رازی, 27(3), 159-167. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5939-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595610 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: انتروبیوس ورمیکولاریس، شایع‌ترین آلودگی کرمی در جهان است. میزان شیوع آن در ایران در سال 2017 در بین کودکان مهدکودک 2/17 درصد تخمین زده شده بود. حضور بالای این انگل در محیط‌های پر جمعیت باعث انتشار انگل در بین افراد جامعه و حفظ ناقلین انگل می‌شود. هدف این مطالعه تعیین شیوع انتروبیوس ورمیکولاریس در کودکان 6-2 ساله مهدکودک‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی ایران، شهر تهران در سال 1397 بود.
روش کار: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، با استفاده از تست گراهام، میزان شیوع انتروبیوس ورمیکولاریس درکنار آزمایش مدفوع برای مقایسه با شیوع دیگر انگل‌های روده‌ای، مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: از بین 154 کودک که یکی از اعضاء خانواده آن‌ها در دانشگاه و بیمارستانهای علوم پزشکی ایران مشغول به کار بودند، 8/19 درصد مبتلا به انواع مختلف تک یاخته‌های روده‌ای بودند، در حالی که شیوع انتروبیوس ورمیکولاریس به عنوان تنها آلودگی کرمی 9/0 درصد بود و هیچ گونه آلودگی کرمی دیگری دیده نشد.
نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضر میزان شیوع کرم‌های روده‌ای و همچنین انتروبیوس ورمیکولاریس در کودکان بسیار کمتر از مقادیر گزارش شده در دهه‌های اخیر بوده است و این کاهش ابتلا افراد، اگرچه قابل تقدیر و ستایش است اما نکته قابل تامل احتمال شروع انقراض همزیست‌های دائم بشریت و لزوم پیش‌بینی تبعات آتی آن از جمله افزایش آلرژی‌ها است.
زمینه و هدف: انتروبیوس ورمیکولاریس، شایع‌ترین آلودگی کرمی در جهان است. میزان شیوع آن در ایران در سال 2017 در بین کودکان مهدکودک 2/17 درصد تخمین زده شده بود. حضور بالای این انگل در محیط‌های پر جمعیت باعث انتشار انگل در بین افراد جامعه و حفظ ناقلین انگل می‌شود. هدف این مطالعه تعیین شیوع انتروبیوس ورمیکولاریس در کودکان 6-2 ساله مهدکودک‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی ایران، شهر تهران در سال 1397 بود.
روش کار: در این مطالعه توصیفی - مقطعی، با استفاده از تست گراهام، میزان شیوع انتروبیوس ورمیکولاریس درکنار آزمایش مدفوع برای مقایسه با شیوع دیگر انگل‌های روده‌ای، مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: از بین 154 کودک که یکی از اعضاء خانواده آن‌ها در دانشگاه و بیمارستانهای علوم پزشکی ایران مشغول به کار بودند، 8/19 درصد مبتلا به انواع مختلف تک یاخته‌های روده‌ای بودند، در حالی که شیوع انتروبیوس ورمیکولاریس به عنوان تنها آلودگی کرمی 9/0 درصد بود و هیچ گونه آلودگی کرمی دیگری دیده نشد.
نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضر میزان شیوع کرم‌های روده‌ای و همچنین انتروبیوس ورمیکولاریس در کودکان بسیار کمتر از مقادیر گزارش شده در دهه‌های اخیر بوده است و این کاهش ابتلا افراد، اگرچه قابل تقدیر و ستایش است اما نکته قابل تامل احتمال شروع انقراض همزیست‌های دائم بشریت و لزوم پیش‌بینی تبعات آتی آن از جمله افزایش آلرژی‌ها است.
| fa_IR |
| dc.format.extent | 765 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | انتروبیوس ورمیکولاریس | fa_IR |
| dc.subject | انگل های روده ای | fa_IR |
| dc.subject | بهداشت | fa_IR |
| dc.subject | بیماری های آلرژیک | fa_IR |
| dc.subject | انگل‌شناسی | fa_IR |
| dc.title | بررسی شیوع آلودگی به انتروبیوس ورمیکولاریس در کودکان 6-2 ساله مهدکودک‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی ایران، شهر تهران سال تحصیلی 98-1397 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 27 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 159 | |
| dc.citation.epage | 167 | |
