مقایسه تاثیر تمرین هوازی و مقاومتی بر برخی شاخص‌های اکسایشی و TGF-β بافت قلب موش‌های سالمند

Abstract

زمینه و هدف: پیری فرایندی است که باعث تغییرات ساختاری و عملکردی در قلب می­شود. هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه تاثیر تمرین هوازی و مقاومتی بر برخی شاخص­های اکسایشی و TGF-β بافت قلب موش­های سالمند بود. روش کار: در این مطالعه تجربی 27 سر موش صحرایی نژاد ویستار تهیه شده از مرکز انستیتو پاستور رازی با میانگین سن 24 ماه به صورت تصادفی به سه گروه کنترل (9 سر موش)، تمرین مقاومتی (9 سر موش) و تمرین استقامتی (9 سر موش) تقسیم شدند. موش ها ابتدا به مدت یک هفته با محیط جدید آشنا شدند. سپس گروه­ تمرین استقامتی برنامه تمرینی خود را روی نوارگردان با شیب ثابت صفر درجه به مدت هشت هفته و ۵ روز در هفته بین ساعت 9 الی 11 انجام دادند. گروه تمرین مقاومتی نیز برنامه تمرینی خود را روی نردبان تمرین مقاومتی مخصوص موش به مدت هشت هفته و ۵ روز در هفته انجام دادند. در این مدت گروه کنترل هیچ تمرینی انجام نداد. متغیرهای تحقیق به روش الایزا و با استفاده از کیت Zellbio آلمان اندازه­گیری شدند. جهت تجزیه و تحلیل استنباطی داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد بین تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر GPX (050/0p=)، SOD (002/0p=) و TGF-β (005/0p=) در بافت قلب موش ­های سالمند تفاوت معنی­داری وجود دارد. نتایج آزمون تعقیبی نشان داد تفاوت تنها بین گروه‌های تجربی با گروه کنترل وجود دارد. نتیجه­ گیری: به نظر می­رسد نتایج حاصل از تحقیق تایید کننده نقش تمرین هوازی و مقاومتی در بهبود شاخص­های استرس اکسیداتیو در بافت قلب موش ­های سالمند می­باشد.