تاثیر مکمل سازی کوتاه مدت جینسنگ بر برخی مارکرهای آسیب سلولی ناشی از ورزش بی هوازی شدید در دختران جوان فعال

Abstract

زمینه و هدف: فعالیت ورزشی شدید و وامانده ساز سبب استرس اکسیداتیو و آسیب سلولی می‌شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر مکمل سازی کوتاه مدت جینسنگ بر مارکرهای بیوشیمیایی آسیب سلولی پس از ورزش بی هوازی شدید در دختران جوان بود. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 20 دانشجوی دختر فعال با میانگین سن 7/3 ±85/22 سال به طور تصادفی در دو گروه تجربی (10n=) و کنترل (10=n) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تجربی و کنترل به ترتیب روزانه دو عدد کپسول جینسنگ (1036 میلی گرم) یا دارونما را به مدت یک هفته مصرف کردند. همه آزمودنی‌ها پس از دوره مکمل سازی در یک آزمون بی هوازی شدید (رست) شرکت کردند. سطوح لاکتات، لاکتات دهیدروژناز و آسپارتات آمینوترانسفراز در سه مرحله پایه، پس از مکمل گیری و بلافاصله پس از آزمون ورزشی اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری‌های مکرر انجام شد. یافته‌ها: سطوح لاکتات، لاکتات دهیدروژناز و آسپارتات آمینوترانسفراز پس از آزمون ورزشی در هر دو گروه افزایش معنی‌داری داشتند (05/0p<). با این حال پس از آزمون تفاوت معنی‌داری در میزان لاکتات خون (35/0p=)، لاکتات دهیدروژناز (14/0p=) و آسپارتات آمینوترانسفراز (47/0p=) بین دو گروه تجربی و کنترل وجود نداشت. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این مطالعه می‌توان نتیجه‌گیری کرد که مکمل سازی کوتاه مدت جینسنگ بر مارکرهای بیوشیمیایی آسیب سلولی پس از ورزش بی هوازی شدید تاثیری ندارد.