تظاهرات قلبی در بیماری‌های روماتیسمی اطفال و نوجوانان

Abstract

امروزه درگیری‌های قلبی یکی از مهم‌ترین موانع در درمان بیماران روماتولوژیک است. چنین درگیری برای نخستین بار در ابتدای قرن بیستم معرفی شد، اما در دهه‌های اخیر، با توجه به تکنیک‌های تصویربرداری قلبی بسیار حساس، غیر تهاجمی یا نیمه تهاجمی، بیماری‌های روماتیسمی زیادی تشخیص داده و معرفی شده‌اند. درگیری‌های قلبی در بیماران مبتلا به بیماری‌های روماتولوژیک از تظاهرات تحت بالینی تا شدید متفاوت است. این تظاهرات ناهمگن بر ساختارهای مختلف (پریکارد، میوکارد یا غدد درون ریز) تأثیر می‌گذارد. آریتمی می‌تواند نخستین تظاهر سارکوئیدوز، لخته داخل قلبی یک شکل از تظاهر بیماری بهجت و یا پریکاردیت تظاهری از اسکلرودرمی می‌باشد. دراسپوندیلیت انکیلوزان اختلالات قلبی می‌توانند شکایات تدریجی نظیرکاهش توان فعالیتی یا ضعف ایجادکنند که به اشتباه به جنبه‌های غیرقلبی بیماری منسوب شوند. آن‌ها در زمان تشخیص اختلال روماتولوژیک یا پس از آن ارائه می‌شوند. درگیری قلبی همچنین می‌تواند اولین مورد از شرایط روماتولوژیک باشد به طوری که برخی از بیماران مبتلا به بیماری روماتولوژیک ممکن است در درجه اول هنگام حمله بیماری، به یک متخصص قلب مراجعه کنند. درگیری قلبی می‌تواند باعث مرگ و میر و عوارض در بیماران مبتلا به بیماری‌های روماتولوژیک شود. شناخت سریع ناهنجاری‌های قلبی-عروقی برای مدیریت به موقع و مناسب بیماری ضروری است. روش‌های درمانی جهت روند التهابی برای کاهش عوارض بیماری قلبی-عروقی و مرگ و میر بسیار مهم است. آن‌ها ممکن است نیاز به درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی داشته باشند. اگرچه درمان تهاجمی بیماری‌های روماتولوژیکی اولیه می‌تواند میزان مرگ و میر را کاهش داده و آن‌ها را بهبود بخشد، اما تاکنون دستورالعمل و توصیه خاصی برای آن ها وجود ندارد.