بررسی ارتباط بین کله‌سیستیت مزمن با هلیکوباکترپیلوری در نمونه‌های جراحی شده کیسه صفرا

Abstract

هلیکوباکتر پیلوری باسیل متحرک، گرم منفــی، کاتالاز مثبت، اکسیداز مثبت و اوره‌از مثبت است که در اتمسفر 10-5 زندگی می‌کند. برای تشخیص هلیکوباکتر پیلوری روشهای تشخیصی زیادی با میزان اختصاصی بودن و حساسیت مختلف وجود دارد که بعضی بدون نیاز به آندوسکوپی و بعضی نیازمند آندوسکوپی هستند و از بین آنها بررسی هیستولوژی و جستجوی هلیکوباکترپیلوری در نمونه بافتی به وسیله رنگ‌آمیزیهای اختصاصی، بهترین روش می‌باشد. در برخی از مقالات احتمال ارتباط بین هلیکوباکتر پیلوری و کله سیستیت مزمن که خود زمینه‌ساز کانسر کیسه صفرا می‌باشد مطرح شده است. در صورت اثبات این ارتباط و در نتیجه تغییر درمان کله سیستیت مزمن از جراحی به درمان مدیکال، می‌توان از هزاران مورد کله‌سیستکتومی در سال که به جهت جلوگیری از کانسر کیسه صفرا انجام می‌شود، جلوگیری به عمل آورد. ما در این مطالعه 100 کیسه صفرا را در بیمارانی که با تشخیص کله سیستیت مزمن تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند ارزیابی کردیم. بدین ترتیب که ابتدا کیسه از نظر وجود یا عدم وجود سنگ بررسی می‌شد سپس قطعات کوچکی از 3 قسمت تنه، فوندوس و گردن آن برداشته شده و طی مراحل خاصی، برشهای کوچک میکرونی از آن تهیه می‌گردید و پس از رنگ‌آمیزی گیمسا و هماتوکسیلین ـ ائوزین بطور جداگانه، در زیر میکروسکوپ با عدسی‌های 40 و 100 از نظر وجود هلیکوباکتر پیلوری بررسی می‌شد که از 100 نمونه بافتی در هیچ موردی ارگانیسمی شبیه به هلیکوباکتر پیدا نشد. با توجه به نتایج کاملاً منفی ما و نتایج مثبت بسیار کم دو مطالعه جداگانه در کشور چین و مکزیک و با توجه به این مطلب که در آزمایشگاه تنها 3 هلیکوباکتر پیلوری‌ها در حضور صفرا زنده می‌مانند به نظر می‌رسد که رابطه معنی‌داری بین وجود هلیکوباکترپیلوری و کله سیستیت مزمن وجود نداشته باشد. با وجود این تأیید کامل این مطلب نیازمند مطالعه موارد بیشتر در مناطق مختلف می‌باشد.