مقایسه فراوانی وجود میکروب هلیکوباکتر پیلوری در گروههای مختلف بیماران مبتلا به سوء هاضمه بدون زخم

Abstract

شیوع جهانی سوء هاضمه 41-7 است که کمتر از 50 این افراد به پزشک مراجعه می‌کنند. با این حال بخش عظیمی از منابع پزشکی و اقتصادی برای رفع این مشکل مصرف می‌شود. در رابطه با درمان یا عدم درمان H.pylori در بیماران دچار انواع مختلف سوء هاضمه مطالب متناقضی بیان شده است. به نظر می‌رسد که پاسخهای متفاوت درمانی در زیر گروههای سوء هاضمه بدون زخم (nonulcer dyspepsia) با میزان شیوع عفونت هلیکوباکتر پیلوری ارتباط داشته باشد. لذا در این مطالعه بر آن شدیم تا شیوع عفونت هلیکوباکتر پیلوری را در این گروهها با هم مقایسه کنیم. این بررسی یک مطالعه مقطعی تحلیلی بود که روی 120 بیمار دچار سوء هاضمه بدون زخم صورت گرفت. در این مطالعه افرادی که علائم سوء هاضمه را حداقل به مدت 3 ماه داشتند، مورد بررسی بالینی و پاراکلینیکی از نظر CBC، آمیلاز سرم، T3، T4، TSH، LFT، آزمایش مدفوع در 3 نوبت، سونوگرافی شکم، ECG و آندوسکوپی قرار گرفتند که با رد سایر تشخیصها، نوع سوء هاضمه آنها و بر اساس تست اوره‌آز، وجود H.pylori در آنها مشخص می‌شد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از تستهای t و Chi2 استفاده شد. در بررسی نتایج این مطالعه 3/68 افراد دارای H.Pylori بودند. تعداد افراد دارای H.Pylori در زیر گروههای سوء هاضمه بدون زخم یکسان نبود. (00001/0=P) اما میانگین سنی زیرگروهها تفاوتی با هم نداشت. بین نوع سوء هاضمه بدون زخم و وجود H.Pylori ارتباط آماری معنی‌داری وجود نداشت. از این مطالعه می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که وجود H.Pylori یا سن خاص، هیچ یک تأثیری در ایجاد نوع خاصی از سوء هاضمه بدون زخم ندارند. ریشه‌کنی H.Pylori در اغلب مطالعات در کاهش و بهبود علائم بیماران در دراز مدت ناتوان بوده است. H.Pylori علت مناسبی برای سوء هاضمه بدون زخم نیست و هنوز ریشه‌کنی هلیکوباکتر پیلوری در بیماران با سوء هاضمه بدون زخم توصیه نمی‌شود.