نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorیزدی, حمیدرضاfa_IR
dc.contributor.authorبهگو, عباسfa_IR
dc.contributor.authorاصلانی, حمیدرضاfa_IR
dc.contributor.authorقضاوی, محمدتقیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:12:02Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:12:02Z
dc.date.available1399-08-23T09:12:02Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:12:02Z
dc.date.issued2003-12-01en_US
dc.date.issued1382-09-10fa_IR
dc.identifier.citationیزدی, حمیدرضا, بهگو, عباس, اصلانی, حمیدرضا, قضاوی, محمدتقی. (1382). بررسی نتایج دراز مدت آرتروپلاستی تروکانتر بزرگ در بیماران مبتلا به عفونت چرکی قبلی مفصل ران. مجله علوم پزشکی رازی, 10(36), 629-636.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-210-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595523
dc.description.abstractعفونت چرکی مفصل ران می‌تواند با عوارض فراوانی همراه باشد که از جمله آن تخریب کامل سرو گردن استخوان ران می‌باشد و برای بهبود این عارضه آرتروپلاستی تروکانتر بزرگ پیشنهاد می‌شود. در این مطالعه، بیمارانی که با این روش تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند انتخاب شدند و نتایج طولانی مدت این نوع جراحی در آنها مورد بررسی قرار گرفت تا بدین ترتیب معایب و مزایای این روش مورد سنجش قرار گیرد. در این مطالعه 15 بیمار که به دلیل درگیری قبلی مفصل ران ناشی از عفونت چرکی، از سال 1364 لغایت 1370 در بیمارستان شفایحیاییان تحت عمل جراحی آرتروپلاستی تروکانتر بزرگ قرار گرفته بودند بررسی شدند. از این تعداد 5 نفر به دلیل عدم شرکت منظم در پیگیریها و نداشتن ارزیابی به مدت حداقل10 سال بعد از عمل در پرونده از مطالعه حذف شدند. از 10بیمار باقیمانده، 6 نفر زن و 4 نفر مرد بودند و متوسط سن آنها هنگام جراحی 5/3سال (2 تا 10 سال) بود. 8 بیمار به روش Wissman و 2 بیمار به روش Regult جراحی شده و بطور متوسط 4/12 سال (16-10) پیگیری شده بودند.براساس نتایج به دست آمده درگیری مفصل ران در تمام موارد در مرحله 4 بود(2 مورد A 4 و 8 مورد B 4 ) و در 4 نفر درگیری در سمت راست و در 6 نفر در سمت چپ وجود داشت. در 6 بیمار فقط انتقال تروکانتر بزرگ به داخل استابولوم همراه با استئوتومی بخش فوقانی استخوان ران و در سایر بیماران، استئوتومی لگن نیز همراه با آن صورت گرفته بود. در مدت 10 سال بعد از عمل جراحی، 7 بیمار بدون درد بوده یا درد خفیف داشتند و در 3 نفر نیز درد در حد متوسط وجود داشت. میزان متوسط فلکسیون 83 درجه، چرخش به داخل 15 درجه، چرخش به خارج10 درجه و ابداکسیون 25 درجه بود. در هیچ بیماری محدودیت کامل حرکات مفصل دیده نشد. 8 بیمار مبتلا به لنگش بودند که در 3 نفر از آنها حدود 20-10 میلیمتر و در 7 نفر از آنها بیش از 20 میلیمتر(متوسط 39میلیمتر) کوتاهی وجود داشت. در 6 بیمار قسمت فوقانی فمور بطور کامل توسط استابولوم پوشانده شده بود و در 4 بیمار دررفتگی کامل وجود داشت. علامت ترندلنبرگ در 7 بیمار مثبت بود و در 4 بیمار علائم تخریب مفصل مشاهده شد. 9 بیمار قادر به انجام فعالیتهای روزانه خود بوده و از عمل جراحی بطور متوسط یا زیاد رضایت داشتند. نتایج کلی مطالعه براساس معیارهای Hunka در 4 مورد رضایت بخش بود و در 6 مورد رضایت بخش نبود.fa_IR
dc.format.extent243
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subject1 – مفصل ران(هیپ)fa_IR
dc.subject2 – آرتریت چرکیfa_IR
dc.subject3 – تروکانترfa_IR
dc.subject4 – آرتروپلاستیfa_IR
dc.subjectارتوپدیfa_IR
dc.titleبررسی نتایج دراز مدت آرتروپلاستی تروکانتر بزرگ در بیماران مبتلا به عفونت چرکی قبلی مفصل رانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue36
dc.citation.spage629
dc.citation.epage636


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد