مقایسه روش پرتو درمانی هدفمند با به کارگیری دی‌اکسی یوریدین نشان دار شده با ید ـ 125 با روش پرتو درمانی خارجی، در درمان گلیوما در شرایط

Abstract

بیش از 50% تومورهای سیستم اعصاب مرکزی را گلیوما تشکیل می‌دهد، با وجود پیشرفت روشهای جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی در افزایش بقای بیماران پیشرفتی حاصل نشده است. روش پرتودرمانی هدفمند(کیلوبکرل در میلی‌لیتر) با استفاده از دی‌اکسی یوریدین نشاندار شده با I125(IUdR125) به عنوان یکی از روشهای جدید در پرتودرمانی جهت درمان گلیوما مطرح می‌باشد. IUdR125 یک آنالوگ تیمین است و در سلولهایی که در موقعیت سنتز DNA هستند بطور انتخابی جایگزین تیمین می‌شود در نتیجه DNA توسط الکترونهای اوژه تابش شده از I125 تحت تابش قرار می‌گیرد. در این مطالعه از آزمون بررسی تشکیل کلونی جهت مقایسه 2 روش پرتو درمانی هدفمند و پرتو درمانی با منبع خارجی (ERT) روی رده سلولی 172A با منشا گلیوما استفاده شد. آزمایشها در 2 فاز متفاوت نمایی و ثابت از کشت سلولی به روش تک لایه‌ای انجام گردید. مقایسه منحنیهای بقا در 2 روش نمایانگر شانه منحنی، مقاومت تشعشعی و قابلیت ترمیم بالای آسیبهای تشعشعی در پرتو درمانی با گامای کبالت 60 و عدم وجود شانه ابتدایی منحنی بقا در روش TR می‌باشد. در فاز ثابت به دلیل وجود سلولهای خارج از چرخه سلولی و عدم سنتز DNA نوعی حالت اشباع نسبت به غلظتهای رادیو اکتیویته بیشتر از (کیلوبکرل در میلی‌لیتر)40 ایجاد شد که این روش به دلیل وجود سلولهای فاز G0 محدودیت دارد. اگر بتوان با وارد کردن تدریجی IUdR125 به محیط بر ناهمگونی سلولها در سیکل سلولی غلبه یافت، روش TR می‌تواند در درمان گلیوما موثر باشد.