ارزیابی شدت بیماری در 40 بیمار مبتلا به اسکلرودرمی

Abstract

هدف از این مطالعه آزمایش سیستم جدید درجه بندی برای شدت درگیری ارگانها در 40 بیمار مبتلا به اسکلرودرمی (SSc، اسکلرودرما) بود. در این تحقیق از یک جدول درجه‌بندی شدت بیماری که بتازگی توسط یک گروه تحقیق بین‌المللی برای تعیین درجه شدت بیماری در 9 ارگان تصویب شده است استفاده گردید. بر اساس این جدول شدت بیماری در 9 ارگان، عمومی، پوست، عروق محیطی، مفصل/تاندون، عضلات اسکلتی، لوله گوارش، ریه، قلب و کلیه در 40 بیمار مبتلا به اسکلرودرمی که به بیمارستان فیروزگر مراجعه کرده بودند، تعیین و شدت بیماری از صفر (عدم درگیری مشخص) تا 4(مرحله پایانی بیماری) درجه‌بندی شد. تمام داده‌هایی که برای درجه بندی شدت بیمار لازم است برای همه بیماران در بانک اطلاعاتی اسکلروز سیستمیک در بیمارستان فیروزگر در دسترس می‌باشد. متوسط سن بیماران 5/14±40 سال و نسبت زن به مرد 1/9 بود. متوسط نمره کلی پوست (TSS) در تمام بیماران 7/10 (براساس نمره‌دهی تعدیل شده ردنان) و متوسط زمان شروع اولین علامت تا ورود به مطالعه 4/3 سال بوده است و درجه شدت درگیری طبیعی در ارگانهای مختلف بطور طبیعی دیده شد. بیماران به شدت بدحال بیماران را تشکیل می‌دادند و مرحله شدید و پایانی بیماری به علت درگیری قلب در 5/2% بیماران و در 20% بیماران با درگیری ریه دیده شد. این مطالعه طولانی مدت (بیش از 5 سال) در مورد شدت بیماری نشان داد که تقریباً بیماران به مرحله شدید و پایانی دیگری می‌رسند که اقدام مناسب در این زمینه در حال حاضر پیوند قلبی ریوی می‌باشد. بنابراین مرکز پیوند قلبی ریوی باید برای کمک به چنین بیمارانی تشکیل شود.