نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاردشیری, مریمfa_IR
dc.contributor.authorضیاء جهرمی, نوشاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:11:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:11:27Z
dc.date.available1399-08-23T09:11:27Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:11:27Z
dc.date.issued2019-09-01en_US
dc.date.issued1398-06-10fa_IR
dc.identifier.citationاردشیری, مریم, ضیاء جهرمی, نوشا. (1398). تاثیر چارانتین بر بیان ژن Pdx1 در رت های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین. مجله علوم پزشکی رازی, 26(6), 44-53.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-5612-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595475
dc.description.abstractزمینه و هدف: پروتئین Pdx1 یک فاکتور رونویسی است که در تکوین پانکراس و تنظیم بیان ژن انسولین نقش کلیدی دارد و هدف از مطالعه حاضر ارزیابی ماده مؤثر چارانتین بر درمان بیماری دیابت و افزایش بیان ژن Pdx1 در دیابت است که این ژن یک ژن کلیدی در رونویسی از پانکراس می‌باشد. روش کار: در مطالعه تجربی حاضر تعداد 42 سر رت نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی به 7 گروه شاهد سالم، شاهد دیابتی، کنترل متفورمین، کنترل چارانتین 150 میلی‌گرم بر کیلوگرم و سه گروه دریافت‌کننده ماده مؤثر چارانتین با دوز (50، 100 و 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. همه گروه به جز گروه شاهد و کنترل چارانتین، با ماده شیمیایی استرپتوزوتوسین با تزریق درون صفاقی دیابتی شدند. پس از آن به مدت چهار هفته ماده مؤثر چارانتین را دریافت کردند. در پایان داده‌ها مورد ارزیابی آماری قرار گرفت. یافته‌ها: با توجه به داده‌های به‌دست‌آمده می‌توان دریافت که کمترین میزان بیان مربوط به گروه دیابتی (C) و بیشترین میزان بیان بین گروه‌های دریافت‌کننده دوزهای مختلف چارانتین مربوط به دوز ۱۰۰ (F) بود و همچنین کمترین دوز دریافتی در گروه E (50) مشاهده شد. نتیجه‌گیری: طبق شواهد می‌توان نتیجه گرفت افزایش بیان ژن Pdx1 وابسته به دوز نبوده است. پس از ایجاد دیابت در گروه‌های بیمار به ‌شدت افت پیدا کرده و بعد از استفاده از چارانتین و داروی متفورمین تا حدودی این کاهش بیان جبران شده است.  fa_IR
dc.format.extent1511
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectاسترپتوزوتوسینfa_IR
dc.subjectماده مؤثر چارانتینfa_IR
dc.subjectژن Pdx1fa_IR
dc.subjectبیولوژی (زیست شناسی)fa_IR
dc.titleتاثیر چارانتین بر بیان ژن Pdx1 در رت های دیابتی شده با استرپتوزوتوسینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایرانfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue6
dc.citation.spage44
dc.citation.epage53


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد