اندازهگیری زاویه انتهای فوقانی استخوان ران و مقایسه آن در مبتلایان به دررفتگی مادرزادی مفصل ران
(ندگان)پدیدآور
فقیهی, ابوالفضلصادقی, یوسفشاهوردی, عبدالحسینکاظمیآشتیانی, سعیدنوع مدرک
Textپژوهشي
زبان مدرک
فارسیچکیده
در این پژوهش زوایای گردن و تنه ( Neck/Shaft,N/S ) آنتیورشن ( antiversion ) استخوان ران در 1032 فرد سالم و مبتلا به دررفتگی مادرزادی مفصل ران ( Congenital Dislocation of Hip,CDH ) در فاصله سنی بدو تولد تا 76 سال بررسی شد. در این مطالعه با استفاده از کلیشه ساده قدامی ـ خلفی لگن و رسم محور تنه، سر و گردن استخوان ران، زاویه بین دو محور اندازهگیری شد. جهت بدستآوردن زاویه آنتیورشن از روش محوری ( Axial ) و جهت تعیین اندازهها از خطکش و نقاله استفاده گردید. جهت تحلیل دادهها از رگرسیون خطی، paired t-test استفاده شد و نتایج ذیل حاصل گردید: 1 - متوسط زاویه N/S بدون در نظر گرفتن جنس و سن برای افراد نرمال 85/130 درجه و برای افراد مبتلا به CDH 87/130 درجه بود. 2 – زاویه N/S بدون در نظر گرفتن جنس، با افزایش سن کاهش معنیداری نشان داد. 3 – متوسط زاویه N/S در جنس مونث و مذکر به ترتیب 43/129 درجه و 99/131 درجه گزارش شد. 4 – متوسط زاویه آنتیورشن در افراد نرمال 03/23 درجه و در افراد مبتلا به CDH 11/36 درجه بدست آمد.
کلید واژگان
1 – زوایای گردن و تنه استخوان ران2 – دررفتگی مادرزادی مفصل ران
3 – آنتیورشن استخوان ران
شماره نشریه
24تاریخ نشر
2001-09-011380-06-10
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی ایرانشاپا
2228-70432228-7051




