بررسی فراوانی ترومبوز ورید عمقی و عوامل خطر آن در بیمارانی که تحت اعمال جراحی مغز و اعصاب قرار می‌گیرند

Abstract

زمینه و هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی فراوانی ترومبوز ورید عمقی (Deep Vein Thrombosis-DVT) و عوامل خطرساز آن در بیمارانی است که تحت جراحی مغز و اعصاب قرار می‌گیرند. روش کار: در یک مطالعه از نوع مقطعی، 590 بیمار بالغ که به طور متوالی در بخش جراحی مغز و اعصاب بیمارستان فیروزگر در سال‌های 1385 تا 1389 تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، وارد شدند. سپس در هنگام ترخیص همه بیماران تحت داپلر سونوگرافی اندام تحتانی قرار می‌گرفتند تا وجود یا عدم وجود DVT در آن‌ها مشخص گردد. سپس عوامل خطر ساز در آن‌ها بررسی شد. برای مقایسه داده‌های کمی در دو گروه غیر وابسته، از آزمون Independent samples t-test استفاده شد و برای مقایسه داده‌های کیفی نیز از آزمون کای دو یا دقیق فیشر به تناسب استفاده شد. مقدار عدد p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. از SPSS V.16.0 نیز استفاده شد. یافته‌ها: فراوانی DVT در بیماران بخش جراحی اعصاب ٤١/٢٠‌% (با محدوده اطمینان 95% از ١٤/١٧% تا ٦٨/٢٣%) بود. فراوانی بیماران با سن < 40 سال، بیماران با پاراپارزی، بیماران با تومورهای بدخیم مغز و نخاع، بیماران با سابقه DVT، سابقه مصرف سیگار، استفاده از OCP یا بارداری، نارسایی قلبی و فراوانی بیماران با علائم DVT به میزان معنی داری در گروه DVT بالاتر بود. همچنین میانگین BMI، میانگین طول مدت جراحی و استراحت مطلق پس از جراحی در بیماران با DVT به میزان معنی داری طولانی‌تر بود.نتیجه گیری: فراوانی کلی DVT پس از عمل در جمعیت مورد مطالعه در این مطالعه از نتایج به دست آمده با نتایج سایر مطالعات تفاوت چشمگیری ندارد و گروه با خطر بالا مشابه هستند. بیشتر این موارد تحت بالینی هستند و به صورت بالقوه می‌توانند حیات بیماران را تهدید نمایند. با توجه به فراوانی نسبتاً بالای DVT در این دسته از بیماران به نظر می‌رسد انجام سونوگرافی داپلر در بیماران با یکی از عوامل خطر بالا می‌تواند در کشف و درمان به موقع DVT موثر باشد.