نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشامکوئیان, لیلاfa_IR
dc.contributor.authorلطفی کاشانی, فرحfa_IR
dc.contributor.authorصیرفی, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorاحدی, حسنfa_IR
dc.contributor.authorکاوسی, هدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:10:09Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:10:09Z
dc.date.available1399-08-23T09:10:09Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:10:09Z
dc.date.issued2018-09-01en_US
dc.date.issued1397-06-10fa_IR
dc.identifier.citationشامکوئیان, لیلا, لطفی کاشانی, فرح, صیرفی, محمدرضا, احدی, حسن, کاوسی, هدی. (1397). اثر بخشی روان درمانی یکپارچه نگر با جهت گیری چهار عامل مشترک بر نگرانی از تصویر بدنی در زنان مبتلا به اسکلرودرمی (سیستمیک اسکلروزیس). مجله علوم پزشکی رازی, 25(171), 63-75.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-5141-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595369
dc.description.abstractزمینه و هدف: اسکلرودرمی سیستماتیک یک بیماری خودایمنی مزمن، پیچیده و پیشرونده است که ابتلای به آن پیامدهای جسمانی، روانی و اجتماعی متعددی را به دنبال دارد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر روان درمانی یکپارچه نگر با جهت‌گیری چهار عامل مشترک بر کاهش نگرانی از تصویر بدنی و همچنین دو زیر مقیاس آن (نارضایتی و خجالت فرد از ظاهر خود و تداخل نگرانی از ظاهر در عملکرد اجتماعی فرد) در زنان مبتلا به اسکلرودمی بود. روش کار: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بعد گذشت 3 ماه از مداخله بود. جامعه آماری، شامل زنان مبتلا به اسکلرودرمی است که در سال 1396 به بیمارستان شریعتی و مرکز رماتیسم ایران مراجعه داشتند. از این میان، 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه نگرانی از تصویر بدنی (Body Image Concern Inventory) لیتلتون (2005) بود. داده­ها بعد از جمع آوری، با کمک نرم افزار SPSS 24 و آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر محاسبه شد. یافته‌ها: روان درمانی یکپارچه­نگر با جهت­گیری چهار عامل مشترک، نگرانی از تصویر بدنی و دو زیر مقیاس آن در زنان مبتلا به اسکلرودمی را کاهش داده و این اثر بخشی بعد از سه ماه­، ماندگار بود. نتیجه‌گیری: بنابراین با استفاده از این روش درمانی می‌توان به کاهش نگرانی از تصویر بدنی در این بیماران کمک کرد.fa_IR
dc.format.extent564
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectروان درمانی یکپارچه نگر با جهت گیری چهار عامل مشترکfa_IR
dc.subjectنگرانی از تصویر بدنیfa_IR
dc.subjectاسکلرودرمی سیستماتیکfa_IR
dc.subjectروانشناسی بالینیfa_IR
dc.titleاثر بخشی روان درمانی یکپارچه نگر با جهت گیری چهار عامل مشترک بر نگرانی از تصویر بدنی در زنان مبتلا به اسکلرودرمی (سیستمیک اسکلروزیس)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی تهران، تهران، ایران.fa_IR
dc.citation.volume25
dc.citation.issue171
dc.citation.spage63
dc.citation.epage75
nlai.contributor.orcid0398-0367-0002-0000
nlai.contributor.orcid6931-3383-0003-0000


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد