پیشرفت هایی جدید در زمینه شناخت پلاکتها

Abstract

پلاکت ها جزیی از عناصر سلولی تشکیل دهنده بافت خونی می باشند که مهمترین عمل آنها ایفای نقش در روند هموستازی است. گلیکوکالیکس موجود روی سطح خارجی غشاء پلاکتها حاوی گلیکوپروتئینهایی است که مسئول و خاصیت آنتی ژنی پلاکتها می باشد. محتوای گرانولها (HLA) و تجانس بافتی ABO اختصاصات سیستم گروه خونی پلاکتها در اعمال مختلفی شرکت دارند از جمله در زمینه حفظ سلامت و کمال سلولهای اندوتلیال دیواره عروق دارای صورت می گیرد. (PDGF) عمل می باشند که این امر عمدتا به وسیله مشتق پلاکتی عامل رشد ADP عواملی که باعث چسبیدن پلاکتها به یکدیگر و تشکیل لخته می گردند عبارت اند از: فعال شدن پلاکت ها و آزاد شدن که تشکیل کمپلککسهای گلیکوپروتئینی و فسفولیپوپروتئینی موجود روی غشاء دو پلاکت مجاور را تسهیل می نماید، که از اسید آراشیدونیک آزاد شده از فسفولیپیدهای غشایی منشاء میگیرد نیز موجب تشکیل لخته TXA 2 همچنین تولید و یا فیبرونکتینها به فیبرهای کلاژن (VWF) میگردد . در محل بریدگی، لخته تشکیل شده با واسطه فاکتور فون ویلبراند ساب اندوتلیال می چسبد و با تشکیل چوب پهنه تموستازی از خونریزی جلوگیری می کند. پلاکتها با آزاد کردن بعضی نیز Thrombocyte واکنشهای انعقادی را تسهیل می کند و به همین دلدل VII , VI , I عوامل اعنقادی مانند فاکتورهای تشکیل لخته در محل TG و PF 4 نامیده می شوند. در همین رابطه با آزاد کردن پروتئینهای خنثی کننده هپارین مانند بریدگی را تشدید می نماند و بالاخره در امر انقباض لخته شرکت دارند. این اثر عمدتا بوسیله پروتئینهای انقباضی و صورت می گیرد. Thrombostenine بخصوص